262

	நறவும் தொடுமின்; விடையும் வீழ்மின்;
	பாசுவல் இட்ட புன் கால் பந்தர்ப்
	புனல் தரும் இள மணல் நிறையப் பெய்ம்மின்
	ஒன்னார் முன்னிலை முருக்கி, பின் நின்று,
5	நிரையொடு வரூஉம் என்னைக்கு
	உழையோர் தன்னினும் பெருஞ் சாயலரே.