39

	புறவின் அல்லல் சொல்லிய, கறை அடி
	யானை வால் மருப்பு எறிந்த வெண் கடைக்
	கோல் நிறை துலாஅம் புக்கோன் மருக!
	ஈதல் நின் புகழும் அன்றே; சார்தல்
5	ஒன்னார் உட்கும் துன் அருங் கடுந் திறல்
	தூங்கு எயில் எறிந்த நின் ஊங்கணோர் நினைப்பின்,
	அடுதல் நின் புகழும் அன்றே; கெடு இன்று,
	மறம் கெழு சோழர் உறந்தை அவையத்து,
	அறம் நின்று நிலையிற்று ஆகலின், அதனால்
10	முறைமை நின் புகழும் அன்றே; மறம் மிக்கு
	எழு சமம் கடந்த எழு உறழ் திணி தோள்,
	கண் ஆர் கண்ணி, கலி மான், வளவ!
	யாங்கனம் மொழிகோ யானே ஓங்கிய
	வரை அளந்து அறியாப் பொன் படு நெடுங் கோட்டு
15	இமயம் சூட்டிய ஏம விற்பொறி,
	மாண் வினை நெடுந் தேர், வானவன் தொலைய,
	வாடா வஞ்சி வாட்டும் நின்
	பீடு கெழு நோன் தாள் பாடுங்காலே?