அசை; ‘அனங்கமாவிணை*’ என்றார்போல, துளங்கல்-சலனமுறல்.  மெய்-உடல். பொய்யானவுடலை ‘மெய்‘ என்று கூறியது  மங்கலவழக்கு.  (21)

சுதத்தாசாரியர் கருணையால் இளைஞரைச்

சரியை செல்லப் பணித்தல்

(இ-ள்.) அமுனி-அந்தச் சுதத்தாசாரியர், அவர்கள் தம்மை -(வணங்கிய)அவ்விருவரையும், அருளியமனத்தனாகி - அருள்புரிந்த உள்ளத்தராய், ‘ வம்மின் - வருக; நீர் பசியின் வாடிவருந்திய மெய்யரானீர் - நீவிர் பசியினால்வாடிவருந்திய உடலையுடையவரானீர்; (ஆதலின்), இன்று -இந்நாளில், எம்முடன் உண்டி மாற்றாது - எம்மோடுகூடி அனசனதவத்தை மேற்கொள்ளாது, நீர் சரியைபோகி - நீவிர் சரியை சென்று, (விதிப்படி உணவி உண்டு), நம்மிடைவருக-நம்பால் வருவீராக’, என்ன-என்று ஆணையிட, நற்றவன் தொழுது சென்றார்-(அவ்விருவரும்) நற்றவராகிய சுதத்தாசார்யரை வணங்கிச் சென்றனர்.

இளைஞரின் மேனிவாட்டத்தைக் கண்ட ஆசிரியர் சரியை செல்ல ஆணைஇட, இளைஞரிருவரும் குருவை வணங்கிச் சென்றன ரென்க.

உண்டிமாற்றுதல் - உண்ணாவிரதம் மேற்கொள்ளல். சரியை-அருந்தவர், உபாசகர் முதலியோர் இறைவனருளிய திருவறமுறைப்படி உத்தம  சிராவகரிடம் உணவேற்கச் செல்லுதல். சிராவகர் - இல்லறத்தார்.  இவண் கூறிய இளைஞர் இல்லறத்தாராயினும், ‘மனைதுறந்து மாதவர் தாளடைந்து நோற்று, வினையறுப்பா னுத்திட்டனாம்