:: TVU ::

பக்கம் எண் : 153

நன்னூல் விருத்தியுரை
வடிவு ஒலிவடிவு, வரிவடிவு. இவற்றுள் ஒன்றும் பலவும் ஒத்து இனமாய் வருதல்⁵⁸ கண்டுகொள்க. சார்பெழுத்திற்குப் பெயர் கூறாது ஒழிந்தார் ஆய்தம் தனிநிலை ஆதலானும் ஏனைச் சார்பெழுத்திற்குச் சுட்டு, வினா என்று விதந்து ஓதினவை ஒழிந்த முதலெழுத்தின் பெயரே பெயராய் அடங்குதலானும் என்க. இச்சூத்திரம் ஏதுவின் முடித்தல் என்னும் உத்தி. (17)
எழுத்துகளின் முறைவைப்பு
{73}	சிறப்பினு மினத்தினுஞ் செறிந்தீண் டம்முதல் நடத்த றானே முறையா கும்மே.
எ-னின், நிறுத்த முறையானே (57) முறை ஆமாறு உணர்த்துதல் நுதலிற்று. இ-ள்: சிறப்பினானும் இனத்தினானும் பொருந்தி, இவ்வுலகத்து அகரம் முதலாக வழங்குதல்தானே எழுத்தினது முறை ஆம் எ-று. குறிலினது விகாரமே நெடில் ஆதலான் குறில் முன் நிற்றலின், ‘சிறப்பின்’ என்றும் நெடில் இனமாய்ப் பின் நிற்றலின், ‘இனத்தின்’ என்றும் நாதமாத்திரையாய்⁵⁹ எல்லா எழுத்திற்கும் காரணமாய் முன் நிற்றலின், ‘அம்முதல்’ என்றும் எல்லா எழுத்திற்கும் வைத்த முறைக்காரணம் உயிர்களான் முற்றும் உணர்தல் ஆகாமையின், ‘நடத்த றானே’ என்றும் கூறினார். <அங்ஙனம்⁶⁰ ஆயினும் நெடுங்கணக்கினுள், “அகரமுத னகர விறுவாய்க் (தொல். நூன். 1) கிடக்கைமுறை ஆதற்குக் காரணமும் ஒருவாறு காட்டுதும்.> <அகரம்⁶¹ முதலிய பன்னீர் உயிரும் தனித்து இயங்கும் ஆற்றல் உடைமையானும் ககரம் முதலிய பதினெட்டு மெய்யும் அகரத்தோடு கூடியல்லதுஇயங்கும் ஆற்றல் இன்மையானும் அச்சிறப்பும் சிறப்பின்மையும் நோக்கி, உயிர் முன்னும் மெய் பின்னுமாக வைக்கப்பட்டன. இனி உயிர்களுள் அ, இ, உ என்பன முறையே அங்காந்து கூறும் முயற்சி- ------------------------------- ⁵⁸எழுத்துகள் ஒன்றும் பலவும் ஒத்து இனமாய் வருதலை மயிலைநாதர் (நன். 71) சிறிது விளக்கமாகக் கூறுவார். ⁵⁹“அகரத்திற்குத் தலைமை விகாரத்தான் அன்றி நாதமாத்திரையாகிய இயல்பாற் பிறத்தலானும் என்னும் பரிமேலழகர் உரையோடு (குறள். 1) இவ்வுரையை ஒப்பிடுக. ⁶⁰தொல்காப்பியச் சூத்திர விருத்தி (பக். 40). ⁶¹தொல்காப்பியச் சூத்திர விருத்தி (பக். 42-43).