கண் ஒன்றும் இரண்டும் அசை கூட்டி உச்சரிக்கப்பட்டு இரு விகற் பத்தானும்
ஒரு விகற்பத்தானும் வருவனவும் உள ; அவை ஒருசா ராசிடை நேரிசை வெண்பா
எனக் கொள்க.
|
| வரலாறு |
| | (7) ' தாமரையின் றாதாடித் தண்டுவலைச் சேறளைந்து
தாமரையி னாற்றமே தானாறும் - தாமரைபோற்
கண்ணான் முகத்தான் கரதலத்தான் சேவடியெங்
கண்ணார்வஞ் செய்யுங் கருத்து.'
(8) 'கருமமு முள்படாப் போகமுந் துவ்வாத்
தருமமுந் தக்கார்க்கே செய்யா - 4ஒருநிலையே
முட்டின்றி மூன்று முடியுமே லஃதென்ப
பட்டினம் பெற்ற கலம்.' |
| (நாலடி. 250) |
இவை 5இரண்டு குறள் வெண்பாவாய் நடுவு முதற்றொடைக் கேற்ற
தனிச்சொல்லாய் இடை வேறுபட்டு முறையே இரண்டசை யானும் ஓரசையானும் ஆசிட்டு
இரண்டு விகற்பத்தான் வந்த ஆசிடை நேரிசைவெண்பா. |
| | (9) 'ஆர்த்த வறிவின ராண்டிளைய ராயினும்
காத்தோம்பித் தம்மை யடக்குப - மூத்தொறூஉம்
தீத்தொழிலே கன்றித் திரிதந் தெருவைபோற்
போத்தறார் புல்லறிவி னார்.' |
| (நாலடி. 351)
|
| | (10) ' வஞ்சியே னென்றவன்ற னூருரைத்தான் யானுமவன்
வஞ்சியா னென்பதனால் வாய்நேர்ந்தேன் - வஞ்சியான்
|
|
(7) துவலை - துளி. சேவடி நாறும்.
(8) கருமம் - பொருளீட்டும் தொழில்கள். உள்படா - உள்பட்டுச் செய்து. துவ்வா
- நுகர்ந்து. செய்யா - செய்து. அறம் பொருள் இன்பம் மூன்றும் கூறப்பட்டன.
பட்டினம் - கடற்கரையூர்.
(9) ஆர்த்த - மனத்தின்கண் பிணிப்புண்ட, ஆண்டு - பிராயம். முத்தொறும் -
முதிருந்தோறும். எருவை - நாணல் சாதி. போத்து - உட்புரை ; உள்ளே கூடாது
இருப்பது.
(10) வஞ்சியேன் - வஞ்சி என்னும் ஊரினேன் ; வஞ்சளை செய்யேன் என்பது
குறிப்புப் பொருள். வஞ்சியாய் - பெண்ணே. வஞ்சியார் கோ - வஞ்சி நகரில்
உள்ளவர்களுக்குத் தலைவன்; சேரன் என்றபடி.
|
|
(பி - ம்) 4. ஒருமுறையே 5. முதற் குறட் பாவினோடு தனிச் சொல்லிடை
வேறுபட்டு நின்று இரண்டசை.
|