தொடக்கம்
பால்
 
2. ஆடூஉ அறி சொல், மகடூஉ அறி சொல்,
பல்லோர் அறியும் சொல்லொடு சிவணி,
அம் முப் பாற்சொல் உயர்திணையவ்வே .		 உரை
   
3. ஒன்று அறி சொல்லே, பல அறி சொல், என்று
ஆயிரு பாற் சொல் அஃறிணையவ்வே .		 உரை
   
4. பெண்மை சுட்டிய உயர்திணை மருங்கின்
ஆண்மை திரிந்த பெயர் நிலைக் கிளவியும்,
தெய்வம் சுட்டிய பெயர் நிலைக் கிளவியும்,
'இவ்' என அறியும் அந்தம் தமக்கு இலவே;
உயர்திணை மருங்கின் பால் பிரிந்து இசைக்கும் .		 உரை
   
5. னஃகான் ஒற்றே ஆடூஉ அறி சொல் . உரை
   
6. ளஃகான் ஒற்றே மகடூ அறி சொல் . உரை
   
7. ரஃகான் ஒற்றும், பகர இறுதியும்,
மாரைக் கிளவி உளப்பட, மூன்றும்
நேரத் தோன்றும் பலர் அறி சொல்லே .		 உரை
   
8. ஒன்று அறி கிளவி த, ற, ட, ஊர்ந்த
குன்றியலுகரத்து இறுதி ஆகும் .		 உரை
   
9. அ, ஆ, வ, என வரூஉம் இறுதி
அப் பால் மூன்றே பல அறி சொல்லே .		 உரை
   
10. இரு திணை மருங்கின் ஐம் பால் அறிய
ஈற்றின் நின்று இசைக்கும் பதினோர் எழுத்தும்
தோற்றம்தாமே வினையொடு வருமே .		 உரை
   
11. வினையின் தோன்றும் பால் அறி கிளவியும்,
பெயரின் தோன்றும் பால் அறி கிளவியும்,
மயங்கல் கூடா; தம் மரபினவே .		 உரை
   
12. ஆண்மை திரிந்த பெயர் நிலைக் கிளவி
ஆண்மை அறி சொற்கு ஆகு இடன் இன்றே .		 உரை
   
13. செப்பும் வினாவும் வழாஅல் ஓம்பல்! . உரை
   
14. வினாவும் செப்பே, வினா எதிர் வரினே. உரை
   
15. செப்பே வழீஇயினும் வரை நிலை இன்றே,
அப் பொருள் புணர்ந்த கிளவியான .		 உரை
   
16. செப்பினும் வினாவினும், சினை, முதல், கிளவிக்கு
அப் பொருள் ஆகும், உறழ் துணைப் பொருளே .		 உரை
   
17. தகுதியும் வழக்கும் தழீஇயின ஒழுகும்
பகுதிக் கிளவி வரை நிலை இலவே .		 உரை
   
18. இனச் சுட்டு இல்லாப் பண்பு கொள் பெயர்க் கொடை
வழக்கு ஆறு அல்ல; செய்யுள் ஆறே .		 உரை
   
19. இயற்கைப் பொருளை 'இற்று' எனக் கிளத்தல்! . உரை
   
20. செயற்கைப் பொருளை ஆக்கமொடு கூறல்! . உரை
   
21. ஆக்கம்தானே காரணம் முதற்றே . உரை
   
22. 'ஆக்கக் கிளவி காரணம் இன்றியும்
போக்கு இன்று' என்ப-'வழக்கினுள்ளே' .		 உரை
   
23. பால் மயக்கு உற்ற ஐயக் கிளவி
தான் அறி பொருள்வயின் பன்மை கூறல்!.		 உரை
   
24. 'உருபு' என மொழியினும், அஃறிணைப் பிரிப்பினும்,
இரு வீற்றும் உரித்தே, சுட்டும் காலை .		 உரை
   
25. 'தன்மை சுட்டலும் உரித்து' என மொழிப,
'அன்மைக் கிளவி வேறு இடத்தான'.		 உரை
   
26. அடை, சினை, முதல், என முறை மூன்றும் மயங்காமை
நடை பெற்று இயலும், வண்ணச் சினைச் சொல்.		 உரை
   
27. ஒருவரைக் கூறும் பன்மைக் கிளவியும்,
ஒன்றனைக் கூறும் பன்மைக் கிளவியும்,
வழக்கின் ஆகிய உயர் சொல் கிளவி;
இலக்கண மருங்கின் சொல் ஆறு அல்ல.		 உரை