முல்லை - காடும் காடுகள் சார்ந்த இடமும்;
               மருதம் - வயலும் வயல் சார்ந்த இடமும்;
               நெய்தல் - கடலும் கடல் சார்ந்த இடமும்.

 இவ்வாறு நிலன் பத்துப்பகுதியினை உடைத்து.

     முற்கூறிய எழுதிணையுள், கைக்கிளை பெருந்திணைக்கு நடுவுநின்ற
 ஒழுக்கத்தினை, ஒலிக்கும் திரை சூழ்ந்த உலகிற்கு ஆசிரியன் பகுத்துக்
 கொடுத்த இலக்கணத்தை, நடுவணதாகிய பாலையை அவ்வுலகம்  பெறாதே
 நிற்கும்படியாகச் செய்தார் என்றவாறு.

     குறிஞ்சியும் முல்லையும் பல ஆண்டுகள் மழையின்றி ஒழியின்
 வன்பாலையாகும்;  அவையே மீண்டும் மழைவளம் பெறின் முறையே
 குறிஞ்சியும் முல்லையும் ஆகும்; மருதமும் நெய்தலும் பல ஆண்டுகள்
 மழைவளம் பெறாது ஒழியின் மென்பாலையாகும்; அவையே மீண்டும்
 மழைவளம் பெறின் முறையே மருதமும் நெய்தலும் ஆகும் ஆதலின்,
 தொல்காப்பியனார் பாலைக்கு எனத் தனியே நிலம் கூறவில்லை.

     மதுரைக்காஞ்சியில் ஏனைய நான்கு நிலங்களோடு பாலையும்
 வருணிக்கப்பட்டுள்ளது.  பாலைக்கலியும், பாலைக்குறுநூறும், அகநானூற்றுள்
 ஒற்றைப்படை எண்ணுடைய பாடல்களும்; நற்றிணை குறுந்தொகைப்
 பாடல்கள் சிலவும் பாலை நில வருணனை தருதலின்" பின்னுள்ளோர்
 பாலையைத் தனிநிலமாகக் கூறுதல் முன்னோர் நூலொடு முரணாது
 என்பதாம்.