"இலக்கணவிரி" என்ற மிகையானே, தந்த தெய்வம் தரும் எனச் சென்ற
 பின்னர்த் தலைவன் நெஞ்சொடு வினாதலும், அதன் பின்னர்க் கிள்ளை
 வாழ்த்தலும், அதன் பின்னர் அவள் எதிர்ப்பட்ட இடத்தை அவளாகக்
 கூறுதலும், அதன் பின்னர் மன்னனை நினைந்து மின்னிடை மெலிதலும்,
 முந்துறக் காண்டலின் பின்னர்த் தனிநிலை கண்டு தளர்வு அகன்று
 உரைத்தலும், தானநீங்கியவழிப் பிறந்த வருத்தமும் வேட்கையும் அவள்
 அறியுமாறு தலைவன் கூறுதலும், அதன்பின்னர்க் கூடற்கு அரிது என வாடி
 உரைத்தலும், ஆயத்து உய்த்த பின்னர் நீங்கற்கு அருமை நின்று
 நினைத்தலும் வரவும்பெறும்.

 எனவும்,

 எனவும் வரும்.