எனவரும்.

     [வேற்கண் வலைப்பட்டு உள்ளமாகிய மீனை இழந்தவர்கள்
 சிவபெருமான் பூசும் சாம்பலைப் பூசி, எருக்கமாலை அணிந்து, தம்
 மனத்தைக் கொண்டவளது வடிவத்தை ஒரு துணியில் எழுதிப்
 பனங்கருக்கால் செய்யப்பட்ட குதிரையை ஏறிச் சீறூர்க்கண் மடல் ஊர்வர்.]

 இதுவும் அது.

     பிறிதும் ஆகுப என்றது வரைபாய்தலை.

     [காமம் மிகுவதாயின், அவர்கள் மா என்று சொல்லி மடல்ஏறி,
 எருக்கங்கண்ணி சூடி ஊரவர் ஆரவாரிக்கப் பனைமடல்மா ஊர்ந்து
 வருவதோடு, வரைபாய்தலுக்கும் உளம் கொள்வர்.]

     மடலேற்றினைத் தலைமகன் தன்மேல்வைத்துச் சாற்றல்: