[உன்னை வருத்திய தலைவி எனக்கு உயிர்; யானும் அவளுக்கு உயிர்;
 ஆதலின் நீ கொய்துவந்த தழைஆடையும் குவளைப்பூக்களும் கைகளில்
 நின்று கருகிச் சோருமாறு வருந்தாதே.]

     கையுறை ஏற்றல்:

 எனவும்,

     [திருமால் காணமுடியாத திருவடிகளையுடைய அம்பலத்தான்
 மலையில் நீ தரும் தழை ஆடையை, வண்டுகள் தேடிச் சேர்க்காத
 இயற்கையாகிய தேனைப் போன்ற தலைவிக்கு யான் ஏற்பது
 எம்குடும்பச்சிறப்பிற்கு ஏலாது எனினும், நீஎமக்குத்தீங்கு செய்யவந்த
 யானையை வென்றதனையும், நீ எம்மிடம் அன்புபூண்டு எம்மைவிட்டு
 நீங்காது துவளும் வருத்தத்தினையும் உட்கொண்டே ஏற்றுக் கொள்கிறோம்]

     கிழவோன் ஆற்றல்:

 எனவும் வரும்.