[கயற்கண்ணியே! வா! அச்சத்தைப் போக்கி அருளும் பார்வதி
 பாகனான சிவபெருமான் மலையில் உள்ள தண்புனத்தில் முதலில்
 ஊசல்ஆடிப் பக்கத்துக் குன்றில் நின்று விழும் அருவியில் நீராடுவோம்]

    குறியிடத்து உய்த்து நீங்கல்:

 எனவும் வரும்

     [செம்பஞ்சு ஊட்டிய அடிகளைஉடைய, சிவபெருமான் தில்லையை
 ஒப்பாய்! உன்தோள் அழகுக்கு உடைந்த மூங்கில்களிலிருந்து தெறித்த
 முத்துக்கள் பருக்கைக் கற்களைப் போல உன் அடிகளுக்குத் துன்பம்
 தரும் ஆதலின் நீ என்னுடன் வருதல் வேண்டா; இங்கேயே நில்; யான்
 அப்பக்கம் சென்று உன் நீண்ட கூந்தலில் சூட்டுதற்கு ஆகும் வண்டு
 மொய்க்கும் நறுமண மலர்களைக் கொய்து உன்னிடம் வந்து சேருகிறேன்.]

     ஒன்றென முடித்தலால், நீங்கும் தோழி தலைவற்கு உணர்த்தலும்
 வரவும் பெறும்.

     அதற்குச் செய்யுள்:

 எனவரும்.