[தலைவியே! தலைவனுடைய தேர்மணிகளின் ஓசை கேட்கிறது.
 இவ்வொளி மிக்க மலையை  நோக்கி வருகின்றார் போலும். வந்து நம்மைக்
 காணாமல், மனம் சுழலும் துன்பத்தையும் அவர்  அன்பையும்காண,
 நாகமரநிழலிலே இப்படிச் சிறிது மறைந்திருப்போம்.)

     தோழி சிறைப்புறமாகத் தலைமகற்குச் செறிப்பு அறிவுறுத்தல்:

 எனவும்,

     [இயமனுடைய செயலும் கமலமும் கழுநீரும் பாண்டியர் தம்கயலும் ஒத்த
 கண்களை  உடையாய்! இன்று நாளை இக்காவலை உடைய புனத்தே,
 மயிலும் மானும் கிளியும் முயன்று  செய்யும் தவங்கள்
 முடிந்துவிடுவனபோலும்!]

     தோழி முன்னிலைப் புறமொழி மொழிந்து இல்செறிப்பு உணர்த்தல்:

 எனவும்,

     [கிளிகாள்! மயில்காள்! தஞ்சைவாணன் வெற்பில் குயில்காள்!
 சோலையில் கூடின மயில்காள்!  கார்மேகம் போன்ற கூந்தலை உடைய
 தலைவியைத் தலைவன் மறப்பினும், நீங்கள் சிறிதும்  மறவாதீர்கள் ஆகுக.]