[ஒன்றனை ஒரு காரணத்தான் மட்டுமன்றிப் பிறிது ஒரு காரணத்தானும்
 உவமையாக்குவது சமுச்சய உவமையாம். சமுச்சயம் - எச்ச உம்மை. இது உம்மை
 உவமை எனவும் பெயர் பெறும். (வீர. 157)

     போரில் அவுணர் வீரத்தை அழிக்கும் சிங்கத்தை இவர்ந்து செல்பவளும்
 திருத்துழாய்மாலையை அணிந்திருப்பவளுமாகிய கொற்றவையின் தோள்களை இளைய
 வேய்கள் அளவானும் வடிவானும் ஒத்தலேயன்றி நிறத்தானும் ஒக்கும் - என்ற
 இப்பாடலில், பசிய மூங்கில்கள் தோளுக்கு உவமையாதற்கு உரிய
 பொதுத்தன்மைக்கண் அளவு வடிவோடு நிறமும் என்ற உம்மையடுத்த சொல்லைப்
 புணர்த்தமை சமுச்சயமாக அமைந்திருத்தல் காண்க.