என வரும்.

     [ஒரு பொருளுக்கு மற்று ஒரே பொருளே உவமையாதற்கு ஏற்புடையது என்று
 வரையறுத்துக் கூறுவது நியமஉவமை. மகரந்தம் பொருந்திய தாமரையேயன்றி, மற்று
 எதுவும் நின் முகத்துக்கு ஒப்பாகாது. பாண்டியனைப் பணிவித்துப் புலிக் கொடியை
 உயர்த்திய சோழனுடைய வேலே நின் விழிகளுக்கு நிகர்-என்ற இப்பாடலில்,
 முகத்திற்குத் தாமரையும், விழிகளுக்கு வேலுமே உவமையாகத் தக்கன என்று
 வரையறை செய்துள்ளமை காண்க.