என வரும். விரவுதல் வன்மை மென்மை இடைமை தம்முள் விரவுதல்.

     [சோர்குழலாய் ! கார்கால வருகையைக் காட்ட மேகம் முழங்கவும்,
 முல்லைக்கொடி தழைக்கவும், கார்மேகம் நெருங்கவும், வண்டானம் என்ற பறவைகளும்
 வண்டுகளும் பாடவும், மயில் ஆடவும் தலைவர் நின்னை அடைதல் குறித்துத் தாம்
 சென்ற இடத்திலிருந்து மீண்டும் வரும் தேர் கட்புலனாகிவிட்டது. அவர் பிரிவு குறித்து
 வருந்துதல் வேண்டா - என்று தோழி, தலைவன் பிரிவு குறித்துப் பருவவரவின்கண்
 மனம் வருந்திய தலைவியை ஆற்றுவிக்கும் இப்பாடலில், வன்மை மென்மை இடைமை
 தம்முள் விரவிவர அமைந்துள்ளமை வைதருப்ப நெறியாருக்கு ஏற்றதாம்].