313. நிழல் உரு இழந்த வேனில் குன்றத்து-நிழல் தன்வடிவையிழத்தற்குக் காரணமான முதுவேனிற்காலத்தையுடைய மலையிடத்துச் சுரம் (314),

314-பாலை சான்ற-பிரிவாகிய உரிப்பொருளமைந்த,

சுரம் சேர்ந்து-அருநிலஞ் சேரப்பட்டு,

ஒருசார்-ஒருபக்கம்,

ஒருசார் (314), மலை (306) விடரகம் கோடையை முகக்கையினாலே (308) கடலினொமக்குஞ் சும்மையையுடைய (309) வேனிற்குன்றத்துப் (313) பாலைசான்ற சுரஞ்சேரப்பட்டு (314) என்க.

பாலைக்கு ¹நடுவணதென்னும் பெயர்கூறியவதனால், அது தத்தம் பொருளானும், "முல்லையுங் குறிஞ்சியு முறைமையிற் றிரிந்து, நல்லியல் பழிந்து நடுங்குதுய ருறுத்துப், பாலை யென்பதோர் படிவங் கொள்ளும்" (சிலப். 11:64-6) என ²முதற் பொருள்பற்றிப் பாலை நிகழ்தலானும் பாலையையும் வேறோர் நிலமாக்கினார்.

315. முழுங்கு கடல் தந்த ³விளங்கு கதிர் முத்தம்-ஒலிக்குங்கடல் தந்த விளங்குகின்ற ஒளியினையுடைய முத்து,

316. அரம் போழ்ந்து அறுத்த கண் நேர் இலங்கு வளை-⁴வாளரம் கீறியறுத்த இடம் நேரிதாகிய விளங்கும்வளை,
நேர்ந்தவளையுமாம்.

317. பரதர் தந்த பல் வேறு கூலம்-செட்டிகள் கொண்டுவருதலால் மிக்க பலவாய் வேறுபட்ட பண்டங்கள்,

1 நடுவணதென்னும் பெயர் பாலைக்குண்மையையும் அப்பெயர்க் காரணத்தையும், "அவற்றுள், நடுவ ணைந்திணை நடுவண தொழிய" (தொல். அகத். சூ. 2) என்பதன் உரையாலுணரலாகும்.

2 முதற்பொருளென்றது ஈண்டு நிலமாகிய முதற்பொருளை.

3 கடல்முத்து, சிறந்ததாகலின் ‘விளங்கு கதிர் முத்தம்' என இங்கே அதனைச் சிறப்பித்தார் ; "தலைமை பொருந்திய வெள்ளிய முத்துக்கள்..................... கடலினிடத்தே பிறந்தனவாயினும்" (கலித். 9:15-6, ந.), "உவரிமுத்தென்றது எட்டிடத்திலும் சிறப்புடையவிடம் கடலாகையாலெனவுணர்க" (தக்க. 181, உரை) என்பன இக்கருத்தை வலியுறுத்தும்.

4 "விலங்கரம் பொருத சங்கின் வெள்வளை" (சீவக. 2441) என்பதனையும், ‘வளைந்த வாளரமறுத்த சங்கவளை ' (ந.) என்ற அதன் உரையையுங் காண்க; "வாளரந் துடைதத கைவேல்" (சீவக. 461) என்ற விடத்து, ‘வாளரம்-அரவிசேடம்' என்றெழுதியுள்ள உரை இங்கே கோடற்குரியது.