601. பணைந்து ஏந்து இள முலை அமுதம் ஊற-பாலால் இடங்கொண்டேந்திய இளைய முலை1பால்சுரக்கும்படி, 602-3. [புலவுப்புனிறு தீர்ந்து பொலிந்த சுற்றமொடு, வளமனை மகளிர் குளநீ ரயர:] புலவு புனிறு தீர்ந்து குளம் நீர் அயர - புலானாற்றத்தையுடைய ஈன்றணிமைநீங்கித் தெய்வத்தினருளால் ஓரிடுக்கணுமற்றுக் குளத்து நீரிலே குளிக்கையினாலே, 2கடு சூல் மகளிர் பேணி (609)-முதற்சூல்கொண்டமகளிர் இவ்வாறே இடுக்கணின்றிப் புதல்வரைப் பயத்தல்வேண்டுமென்று தெய்வத்தைப் பரவிக் குறை தீர்ந்தபின், பொலிந்த சுற்றமொடு - மிக்க சுற்றத்தாருடனே, வளம் மனை மகளிர் - செல்வத்தையுடைய மனை மகளிர், இல்லிருக்குங் குடிப்பிறந்த மகளிர். 604. திவவு மெய் நிறுத்து செவ்வழி பண்ணி-வலிக்கட்டினை யாழிற்றண்டிலே கட்டிச் செவ்வழியென்னும் பண்ணை வாசித்து, திவவுக் கூறவே அதினரம்பும் கூறினார். 605. குரல் புணர் நல் யாழ் முழவோடு ஒன்றி-குரலென்னுநரம்பு கூடின வன்னம் நன்றாகிய யாழுடனே முழவும் பொருந்தி, 606. நுண் நீர் ஆகுளி இரட்ட - மெல்லிய நீர்மையினையுடைய சிறுபறை யொலிப்ப,
பலவுடன்-பூசைக்குவேண்டும் பொருள்கள் பலவற்றுடனே, 607. ஒள் சுடர் விளக்கம் முந்துற - ஒள்ளிய சுடர்விளக்கம் முற்பட, மடையொடு - பாற்போனகமுதலிய சோறுகளை, 608. நல் மா மயிலின் மென்மெல இயலி - நன்றாகிய பெருமையையுடைய மயில்போலே மெத்தென நடந்து, 609. [கடுஞ்சூன் மகளிர் பேணிக் கைதொழுது :] கை தொழுது-கையாற்றொழுது. 610. [பெருந்தோட் சாலினி மடுப்ப வொருசார் :]
1. பால்சுரக்கும்படி நீரயர்ந்தாரென்றார், ஈன்றவுடன் மகளிர்க்குப் பால் சுரவாதாதலின் ; இது, "பால்சொரியும் பருவத்தளவும் பொறாளாய்ப் பாலை வலிய வாங்கியென்க ; என்றது மகப்பயந்தோர்க்குப் பயந்தபொழுதே பால் சுரவாதாதலால்" (சீவக. 305, ந.) என்பதனால் உணரப்படும். 2. சிறுபாண். 148, ந. குறிப்புரையைப் பார்க்க.
|