“வரகின  அவைப்பு மாணரிசி யொடு, கார்வாய்ப் பொழிந்த வீர்வாய்ப்
புற்றத், தீயல்பெய் தட்ட வின்புளி வெஞ்சோறு” (அகம். 394) என்று
சான்றோர் கூறுமாற்றாலும் அறியப்படும். ஈயல் பெய் தடப்படும் புளிச்
சோற்றுக்கு வேண்டப்படும் இன் அளை, ஆட்டின் பழுக்கக் காய்ச்சிய
பாலானாகிய தயிர் என்று ஈண்டுக் காட்டிய அகப்பாட்டு “சிறுதலைத்
துருவின் பழுப்புறு விளைதயிர்” என்று கூறுகிறது.

                        120. வேள் பாரி

     பாரி மகளிரை நல்ல பாதுகாப்புடைய இடத்துக்குக் கொண்டேகும்
கபிலர், பறம்பு நாட்டின் வளத்தைக் கண்டு, இனி இவ் வளஞ்சிறந்த நாடு,
பாரி யிறந்தமையின் காப்பாரின்றிக் கெட்டழியும் போலும் என வருந்திப்
பாடியுள்ளார்.

     திணையும் துறையு மவை. அவனை அவர் பாடியது.

     உரை: வெப்புள் விளைந்த வேங்கைச் செஞ்சுவல் - வெம்மை
முதிர்ந்த வேங்கை மரத்தையுடைய சிவந்த மேட்டு நிலத்து;