திணை: வாகை. துறை: பார்ப்பன வாகை. சோணாட்டுப்
பூஞ்சாற்றூர்ப் பார்ப்பான் கௌணியன் விண்ணந்தாயனை ஆவூர்
மூலங்கிழார் பாடியது.

    உரை: நன்றாய்ந்த நீள் நிமிர் சடை முது முதல்வன் -
பெரிதும் ஆராயப்பட்ட மிக்க நீண்ட சடையினையுடைய முதிய
இறைவனது; வாய் போகாது - வாக்கை விட்டு நீங்காது; ஒன்று
புரிந்த ஈரிரண்டின்ஆறுணர்ந்த  ஒரு  முது  நூல் - அறமொன்றையே
மேவிய நான்கு கூற்றையுடைத்தாய்  ஆறங்கத்தாலும் உணரப்பட்ட
ஒரு  பழைய நூலாகிய வேதத்துக்கு; இகல் கண்டோர் மிகல்
சாய்மார் - மாறுபட்ட நூல்களைக் கண்டோராகிய புத்தர் முதலாயின
புறச்சமயத்தோரது மிகுதியைச்  சாய்க்க  வேண்டி;  மெய் அன்ன
பொய் உணர்ந்து - அவரது மெய்போன்ற பொய்யை உளப்பட்
டறிந்து; பொய் ஓராது மெய்    கொளீஇ - அப்பொய்ம்மையை
மெய்யென்று  கருதாமல் உண்மைப்பொருளை அவர்களுக்கு ஏற்பச்
சொல்லி; மூவேழ் துறையும் முட்டின்று    போகிய - இருபத்தொரு
வேள்வித்  துறையையும் குறையின்றாகச்  செய்து   முடித்த;  உரை
சால் சிறப்பின் உரவோர் மருக- புகழ் அமைந்த தலைமையையுடைய
அறிவுடையோர் மரபிலுள்ளானே; வினைக்கு வேண்டி நீ பூண்ட
புலப் புல்வாய்க்கலைப் பச்சை - வேள்வித் தொழிற்கு வேண்டி நீ
போர்க்கப்பட்ட காட்டுநிலத்து வாழும் புல்வாய்க் கலையினது
உறுப்புத் தோல்; சுவல் பூண் ஞாண் மிசைப் பொலிய - நினது
தோளின்கண் இடப்பட்ட பூணு நூன்மீதே சிறந்து தோன்ற; மறம்
கடிந்த அருங் கற்பின் - கொடுமையை நீக்கிய பெறுதற்கரிய
கற்பினையும்; அறம் புகழ்ந்த வலை சூடி - அற நூல் புகழப்பட்ட
சாலகத்தைச் சூடி; சிறு நுதல் பேர் அகல் அல்குல் - சிறிய
நுதலினையும் பெரிய அகன்ற அல்குலையும்;