பாட்டுக்கள் மிக்க உருக்கமுடையனவாகும். இவன் இறந்தவிடம் குளமுற்றம்
என்னும் ஊர். இதுபற்றியே இவன் குளமுற்றத்துத் துஞ்சிய கிள்ளி வளவன்
எனப் பிற்காலத் தான்றோரால் குறிக்கப் படுகின்றான்.

      ஆலத்தூர் கிழாரின் இயற்பெயர் தெரிந்திலது. ஆலத்தூர் - சோழ
நாட்டில்    உள்ளதாகிய    ஓர்    ஊர்.   இவர்,    கிள்ளிவளவன்
உறையூரிலிருந்தானாக, அவனைக் கண்டு பரிசில்  பெற்ற  திறத்தைப்
பாணாற்றுப் படையால் விளக்கிக் கூறுகின்றார். இத் தொகைநூற்கண்
ஐந்து பாட்டுக்கள் உள்ளன.

     இப் பாட்டின்கண், இவர் கிள்ளிவளவன்பால் பெருஞ் செல்வம் பரிசில்
பெற்றுச் செல்லும் தன்னை, அவன் “எம்மை நினைத்து மீளவும் வருதிரோ?”
என்று கேட்க, “பாணர்க்குத் தொலையாச்  செல்வத்தை  வழங்கும்  எம்
கோனாகிய  வளவன்  வாழ்க  என்று  பாடேனாயின்,  ஒருவன்  செய்தி
கொன்றோர்க்கு உய்தி யில்லென அறநூல் கூறிற் றாதலின், அக்கூற்றுப்படி,
யானுறையும் நாட்டில் ஞாயிறு முறைப்படி தோன்றுதலொழியும்; சான்றோர்
செய்த நல்வினையால் நாட்டிற் பெய்யும் மழைத் துளியினும் பலவாகிய
காலம் நீ வாழ்வாயாக” எனச் சொல்லி வாழ்த்துகின்றார்.