அதனால் இம்மனை மகளிர் நம்பால் பூக்களை வாங்கமாட்டார்’ என்று
கருதிப்பிறர் மனைக்கண் செல்கின்றாள்; அளியள்” என்று பூவிலைப்
பெண்டின் பொருட்டு இரங்குவாள்போல எடுத்துரைத்தாள். இது கேட்ட
நொச்சிநியமங்கிழார் வியப்பு மிகக்கொண்டு அவள் கூற்றுப் பொருளாக
இப்பாட்டைப் பாடியுள்ளார்.

     திணை: காஞ்சி; துறை: பூக்கோட்காஞ்சி. நொச்சிநியமங்கிழார்
பாடியது.

     உரை: நிறப்படைக்கு ஒல்கா யானை மேலோன் - குத்துக்கோற்கு
அடங்காத யானைமேலிருப்போனாகிய வள்ளுவன்; குறும்பர்க்கு எறியும்
ஏவல் தண்ணுமை - அரண் புறத்தே நின்று பொரும் பகைவர் பொருட்டு
முழக்கும் பூக்கொள்ளுமாறு ஏவுதலையுடைய தண்ணுமையொலி; நாணுடை
மாக்கட்கு இரங்கும் - போர்ப்பறை கேட்ட துணையானே புறப்படாத
நாணமில்லாத வீரர்இதனைக்கேட்டு விரையச்சென்று போர்ப்பூவைப்
பெறுமாறு ஒலியாநிற்கும்; ஆயின் - ஆதலால்; எம் மினும் பேரெழில்
இழந்து - மனைமகளிராகிய எம்மினும் பெரிய தனது எழுச்சி குன்றி;
வினையென - போர் நிகழுங் காலமாதலின் தனித்துறையும் மனைமகளிர்
இனிப் பூக்கொள்ளாரென்று கருதி; பூவிலைப் பெண்டு - பூ விற்கும்
பெண்டு; பிறர் மனை புகுவள் - பிற மகளிர் வாழும் மனைகட்குச்
செல்லுகின்றாள் போலும்; அளியள் - அளிக்கத்தக்காள்; எ - று.

     நிறப்படை - குத்துக்கோல். வலிமிக்க பட்டத்தியானை யென்றற்கு
“நிறப்படைக் கொல்கா யானை” யென்றார். தன்பால் எழும் ஒலியால்
வேந்தனால் தரப்படும் காஞ்சிப்பூவைப் பெறுமாறு வீரரைப் பணித்தலைச்
செய்தலின், “ஏவல் தண்ணுமை” என்றார். போர்க்களத்தில், பகைவரை
மேற்சென்றெறியுமாறு ஏவுவது “ஏவல் வியன்பணை” (பதிற். 39)
எனப்படும். நாணுடைமாக்கள்: எதிர்மறைக் குறிப்பு மொழி. தனிமைத்
துயருழந்து எழிலிழக்கும் எம்மினும், எம்போற்பலருடைய தொடர்பிழந்து
பூ வாணிகம் குன்றவரும் இன்னாமையும் கொண்டு பெருந்துன்பமுழத்தலின்
பேரெழிலிழந்து”என்றும். எனவே அவள் இரங்கத்தகும் நிலையினளென்பது
தோன்ற, “அளியள்” என்றும் கூறினாள். தண்ணுமை இரங்கும்; ஆயின்
பூவிலைப் பெண்டு இழந்து, வினையெனப் பிறர்மனை புகுவாள்; அளியள்
என வினைமுடிவு செய்க.

     விளக்கம்: பூக்கோட் காஞ்சியாவது “காரெதிரிய கடற்றானை,
போரெதிரிய பூக்கொண்டன்று” (பு. வெ. மா. 4:10) என வரும். நுதலிற் பாய்ந்து