வருந்தேன்” என்ற கருத்தமைந்த இப் பாட்டைக் கிணைப்பொருநன் ஒருவன்
கூற்றில் வைத்துப் பாடியுள்ளார். இப் பாட்டின் இடையே சில அடிகள்
சிதைந்துவிட்டன.

     திணையுந்துறையுமவை...மாறோக்கத்து நப்பசலையார் பாடியது.

     உரை: ஒண்பொறிச் சேவல் எடுப்ப - ஒள்ளிய பொறிகளையுடைய
சேவற்கோழி கூவித் துயிலெடுப்ப; ஏற்றெழுந்து - படுக்கையினின் றெழுந்து
போந்த; தண்பனி உறைக்கும் புலரா ஞாங்கர் - தண்ணிய பனிதுளிக்கும்
புலராத விடியற்காலத்தே; நுண்கோல் சிறுகிணை சிலம்ப ஒற்றி - நுண்ணிய
கோல் கட்டப்பட்ட தடாரிப் பறையைக் கொட்டி; நெடுங்கடை நின்று - நெடிய
மனை முற்றத்திலே நின்று; பகடுபல வாழ்த்தி - பலவாகிய உழவெருதுகளை
வாழ்த்தி; தன்புகழ் ஏத்தினெனாக - அவற்றை யுடையனான அவியன்
புகழ்களைச் சொல்லிப் பாராட்டிப் பாடினேனாக; ஊன் புலந்து என்வலத்
திடுக்கண் இரியல் போக - உடல் மெலிவித்து என்பால் தங்கியிருந்த