நெஞ்சன் - உடலிலுள்ள புண் பிளந்தது போன்ற துன்பமிக்க
உள்ளமுடைய இராவணன்; கோபுரத்து இழிந்து போனான்-
கோபுரத்திலிருந்து இறங்கி வந்தான். 
 

நகை பிறக்கின்ற வாயன் - கோபச் சிறப்புத் தோன்றும்
வாயுடையவனாய்; நாக்கொடு கடைவாய் நக்க- நாக்குடன்
கடைவாய் கோபச் சிரிப்பு கொள்ளுவதால்; புகை பிறக்கின்ற
கண்ணன்  -  தீப்பொறி   பறக்கின்ற   கண்ணுடையவனாய்;
மிகைபிறக்கின்ற நெஞ்சன்- செருக்குத் தோன்றும் நெஞ்சு
உடையவனாய்; வெஞ்சினத்தீ மேல் வீங்கி- தீயானது கொடிய
கோபத்தில் மிகுதியாக ஓங்கி; சிகைபிறக்கின்ற சொல்லன்
- கோபத்தெழுந்து தோன்றுகின்ற சொற்களை உடையவனாய்;
அரசியல் இருக்கை சேர்ந்தான்- ஆட்சி நடத்தும்
அரண்மனையை அடைந்தான். 
  

(25)