:: TVU ::

இராவணன் வதைப் படலம்

291

இராமன் எதிரே தேரைவிடுமாறு இராவணன் சாரதிக்குக் கூறுதல்
9706.	அன்னது கண்ணின் கண்ட அரக்கனும், 'அமரர்
	ஈந்தார்
	மன் நெடுந் தேர்' என்று உன்னி, வாய் மடித்து
	எயிறு தின்றான்;
	பின், 'அது கிடக்க' என்னா, தன்னுடைப் பெருந்
	திண் தேரை,
	மின் நகு வரி வில் செங் கை இராமன்மேல் விடுதி'
	என்றான்.

அன்னது- அந்தத் தேரை; கண்ணின் கண்ட அரக்கனும் - தன் கண்களால் பார்த்த இராவணனும்; 'மன் நெடுந் தேர் அமரர் ஈந்தார்' - 'நிலை பெற்ற பெரிய தேரைத் தேவர் கொடுத்தார்'; என்று உன்னி - எனக் கருதி; வாய் மடித்து எயிறு தின்றான் - உதடுகளைக் கடித்துப் பற்களை மென்றான்; பின் - அதன்பிறகு; 'அது கிடக்க' - 'அது கிடக்கட்டும்'; என்னா- என்று (அலட்சியமாய்க்) கருதியவனாய்; தன்னுடைப் பெருந்திண் தேரை- தன்னுடைய பெரிய வலிமையான தேரினை; மின் நகு வரிவில் செங்கை இராமன் மேல் - ஒளியைச் சிந்தும் கட்டமைந்த வில்லைச் செவ்விய கைகளில் ஏந்திய இராமபிரான் மீது; விடுதி' - விடுவாயாக'; என்றான் - என்று (தன் பாகனுக்குக்) கட்டளையிட்டான்.
(3)
வானவர் போருக்கு ஆயத்தமாதல்
9707.	இரிந்த வான் கவிகள் எல்லாம், 'இமையவர் இரதம்
	ஈந்தார்;
	அரிந்தமன் வெல்லும் என்றற்கு ஐயுறவுஇல்' என்று,
	அஞ்சார்,
	திரிந்தனர்; மரமும் கல்லும் சிந்தினர்; 'திசையோ
	அண்டம்
	பிரிந்தனகொல்!' என்று எண்ணப் பிறந்தது,
	முழக்கின் பெற்றி.

இரிந்த - முன்பு சிதறியோடின; வான்கவிகள் எல்லாம் - வானரர்கள் எல்லோரும்; 'இமையவர் இரதம் ஈந்தார்- தேவர்கள்