(இ - ள்.) நம்பி - திவிட்டன்; நல்தவம் உடையனே - நல்ல தவத்தை யுடையவனே
யாவன்; என்று - என்று கூறி; பூண் வில் தவழ் - அணிகலன்களின் ஒளிதவழ்தலோடு;
சுடர் ஒளி விளங்கும்மேனி - இயற்கையொளி விளங்குகிற உடலையுடைய; அக்கொற்றவன்
குறிப்பினை - அப் பயாபதி மன்னன் குறிப்பினை; அறிந்துகூறிய - நூன்முறைப்படி அறிந்து
கூறுதற்கு; மந்திரத்து உளார் அவர் தொடங்கினார் - ஆராய்ச்சி மன்றத்திலிருந்த
அமைச்சர்கள் தொடங்கினார்கள். (எ - று.)

     அமைச்சர் திவிட்டனுடைய குணங்குறிகளைப்பற்றிப் பயாபதி மன்னனிடம் சொல்லத்
தொடங்கினார்கள். தவம் - செல்வத்திற்குக் காரணமானது. “இலர்பல ராகிய காரணம்
நோற்பார் சிலர்பலர் நோலாதவர்“ என்னுந் திருக்குறளுங் காண்க. நோற்றல் - தவஞ்
செய்தல். கூறிய - செய்யிய என்னும் வாய்பாட்டு வினையெச்சம். மந்திரத்துளார் கொற்றவன்
குறிப்பறிந்து திவிட்டன் நீர்மையான், அலரும் என்பது பண்டுங் கேட்டும், உடையன் என்று
மேலுங் கூறத் தொடங்கினார் என்க.
 

     (இ - ள்.) ஐயற்கு - சிறந்தவனான திவிட்டனுக்கு; சங்கலேகையும் - சங்கத்தின்
வடிவமுள்ள கோடுகளும்; சக்கரலேகையும் - உருளையின் வடிவமுள்ள கோடுகளும்;
அம்கை உள்ளன - அகங்கைகளிலே இருக்கின்றன; ஆதலால் - ஆகையால்;
சங்கபாணியான் - சங்கத்தைக் கையிலேயுடைய திருமாலான இவன்; சக்கர ஆயுதம் -
உருளைப் படையை; அங்கை ஏந்தும் என்று - அகங்கைகளிலே தாங்குவான் என்று;
அறையல் வேண்டும் - கூறுதல் வேண்டும். (எ - று.)
 

     (பாடம்) 1. சக்கிராயுதம். 2. அறைய வேண்டுமோ.