கன்னிப் பெண்கள் காதல் மயக்கம் மிகும்படி திருவீதியில் எழுந்தருளும்
மணக்கோலத்தால் ஆம் புத்தழகை நோக்காமே வெறுவியேனாக
அடியேனைத் தள்ளுதல் ஊழேயோ!

     மரகத நிறமுடைய அம்மையும் இள ஏறுபோலும் நீயும் ஒப்பற்ற
மணியினா லமைந்த தவிசின்மேல் இனிதிருக்கும் ஆன்மாக்கள் உயர்தற்கு
ஏதுவாகிய திருமணக்கோலத்தை நோக்கி இருவிழிகளும் களிப்புமிகப்
பருகாதவாறு வருந்துமாறு அடியேனைத் தள்ளுதல் பண்பேயோ!

     திருமணக் குழாத்துள் வந்து மலரொக்கும் திருவடிகளை
வணங்குவார்க்கு வழங்கும் திருவருட் பார்வையைத் தனியனும் அவருடன்
கூடியிருந்து சிந்தை களிப் பெய்தப் பெறாமே வருந்திட அடியேனைத்
தள்ளுதல் நலமேயோ!

     மேலும், உயர்ந்த காஞ்சிமாநகரில் நின்னருகில் அறுதியாகத் தங்கிட
அடியேனுக்கு வரமளித்தனை. இப்பொழுது அதனை மாற்றி அழகுடைய
பொதிகை மலையில் சென்று இனிது தங்குக நீ என்றருளிய ஆணை
என்னேயோ!

     என்னையும் அடிமையாக உடையவனே! நின் திருவருள் வெளிப்பாடு
என்னளவில் இவ்வளவேயோ! என்றிவைபோல்வன பலவும் பன்முறை
பெரிதும் இரங்கி அழுதழுது தளர்ச்சியடையும் தன்னையே தனக்கு
ஒப்பாகிய தமிழ்க்கு உண்மைத்தலைவராகிய அகத்தியரை எதிர்நோக்கி,