“அந்த இடைமருதி லானந்தத் தேனிருந்த பொந்தைப் பரவிநாம்
பூவல்லி கொய்யாமோ”(திருவா); “ஆனந்தத் தேன்சொரியுங் குனிப்புடை
யானுக்கே சென்றூதாய் கோத்தும்பி”(திருவா).

     திருவாக்குக்களின்படி நடராசரையே தேன் என்றுரைத்தல் ஒன்று.
“இம்மலைப் பெருந்தேன் சூழ்ந்து” என்றும், “மன்றுள மாடும்மது”என்றும்
பின்னர்க் கூறுதலும் காண்க.

     ஊன் - ஊனம், குற்றம் என்று பொருள்கொண்டு, மலமாகிய
குற்றத்தினால் உயிர் ஓர் உடம்பினுட் பிறந்த பிறவி என்றுரைத்தலுமாம்.

     முதற்றிருப்பாட்டிலே ‘மலர் சிலம்படி வாழ்த்தி வணங்குவாம’ என்றார்.
அதன் பயன் யாது? என்பார்க்கு அந்த நடஞ்செய் பொற்றாள் தொழப், பிறவி
யெடுத்த உறுதிசாரும். வேறு எதுதான் அரிது? என்று இப்பாட்டினால் விடை
கூறியவாறு. 2

3.	எடுக்கு மாக்கதை யின்றமிழ்ச் செய்யுளாய்
	நடக்கும் மேன்மை நமக்கருள் செய்திடத் தடக்கை யைந்துடைத் தாழ்செவி நீண்முடிக் கடக்க ளிற்றைக் கருத்து ளிருத்துவாம்.	3