| 260 | திருநாவுக்கரசு சுவாமிகள் தேவாரம் | (ஐந்தாம் திருமுறை) | |
| அதிர ஆர்த்தெடுத் தான்முடி பத்திற
மிதிகொள் சேவடி சென்றடைந் துய்ம்மினே. | | | 11 | | திருச்சிற்றம்பலம் |
| | கு-ரை: மதுரம் - இனிமை. சர்வசங்கார காலத்துப் பெருமானது சினத்தைத் தணித்து மீண்டும் படைத்தற்றொழிலைச் செய்யவல்ல மொழியுடையாள் ஆதலின் 'மதுரவாய்மொழி மங்கை' என்றார். பங்கு - இடப்பாகம். செம்பாதியும் கொண்டதையல் (முத்துக் - பிள்ளை.) சதுரன் - சதுரப்பாடு உடையவன். "பூவண்ணம் பூவின் மணம்போல மெய்ப்போத இன்பம், ஆவண்ணம் மெய்கொண்டவன் தன் வலியாணைதாங்கி, மூவண்ணல் தன் சந்நிதி முத்தொழில் செய்யவாளா மேவு அண்ணல்" (திருவிளையாடல்) ஆதலின் சதுரன் என்றார். திருமலை -கயிலைமலை. கோயில் என்பது சிதம்பரத்தைக் குறித்தலைப் போலத் திருமலை என்பது கயிலையைக் குறிக்கும். அதிர - நடுக்கத்தால் அதிர்ச்சியடைய, ஆர்த்து - ஆணவத்தால் செருக்கி ஆர வாரித்து. மிதிகொள் சேவடி - மிதித்தலைக் கொண்ட எனவும் மிதித்து மீள அருள் செய்துகொண்ட எனவும் இருபொருள் படநின்றது. | | திருநாவுக்கரசர் புராணம் | அருட்பெரு மகிழ்ச்சி பொங்க "அன்னம்பாலிக்கும்" என்னும்
திருக்குறுந் தொகைகள் பாடித் திருவுழ வாரங் கொண்டு
பெருத்தெழு காத லோடும் பெருந்திருத் தொண்டு செய்து
விருப்புறு மேனி கண்ணீர் வெண்ணீற்று வண்ட லாட | -தி.12 சேக்கிழார் | | | | |
|
|