பரத்தையிற் பிரிவு

    கல்லாண் டெடேல்கருங் கண்சிவப்
        பாற்று கறுப்பதன்று
    பல்லாண் டடியேன் அடிவலங்
        கொள்வன் பணிமொழியே.

387

25.37 விருந்தொடு செல்லத்து¹ ணிந்தமை கூறல்

    விருந்தொடு செல்லத் துணிந்தமை கூறல் என்பது வாயில் பெறாதுபாணன் புலந்து நீங்காநிற்ப, யாவர்க்கும் வாயினேராது வெகுண்டுரைத்தலாற் றழல்வேல்போல மிளிர்ந்து முத்தம் பயக்கு மிவளுடையகண்கள் விருந்தொடு வந்தானென்று சொல்லுமளவிற் பண்டைநிறமாகிய கருங்குவளையது செவ்வி பரந்த; என்ன மனையறக் கிழத்தியோவென இல்லோர்தம்முட் கூறாநிற்றல். அதற்குச் செய்யுள்-

388. மத்தக் கரியுரி யோன்தில்லை
        யூரன் வரவெனலுந்
    தத்தைக் கிளவி முகத்தா
        மரைத்தழல் வேல்மிளிர்ந்து

_________________________________________________

கருங்கண்ணினது சிவப்பெனினுமமையும். பல்லாண்டென்றது தலைமகனுடனுண்டாகிய வெறுப்புத் தீர்ந்து கூடியிருமென்று சொல்லியது நுமக்குத் தவறாயிற்றாயின் பல்லாண்டும் இப்படியிருப்பீ ரென்றான். இப்படியிருப்பீரென்றது பல்லாண்டு மிப்படித் தனித் திருப்பீரென்று வளமாகத் தன்பாணவார்த்தை சொல்லிய வாறென்றறிக. புருவநெறிக்கவென்பதூஉம் வெவ்வாயென்பதூஉம் பாடம். புரி - நரம்பு. மெய்ப்பாடு: அச்சம். பயன்: சிவப்பாற்று வித்தல்.

387

25.37.  பல்வளை பரிசுகண்டு
       இல்லோர் இயம்பியது.

    இதன் பொருள்: மத்தக் கரி உரியோன் தில்லை ஊரன் வரவு எனலும்-களிப்பையுடைத்தாகிய யானையின்றோலையுடைய வனது தில்லையூரனது வரவென்று சொல்லத் தொடங்குதலும்; தத்தைக் கிளவி முகத் தாமரைத் தழல் வேல் மிளிர்ந்து - கிளியின் மொழி போலும் மொழியையுடையாளது முகமாகிய தாமரைக் கண்ணே

___________________________

    ¹தணிந்ததை பாடபேதம்