|
|
செய்யுள்
21
நேரிசையாசிரியப்பா
|
|
|
|
5
|
|
நீர்நிலை நின்று கால்கறுத் தெழுந்து
திக்குநிலை படர்ந்த முகிற்பா சடையு
மிடையிடை யுகளு மீனா மீனுஞ்
செம்முகிற் பழநுரை வெண்முகிற் புதுநுரை
யெங்குஞ் சிதறிப் பொங்கியெழு வனப்பும் |
10
|
|
பலதலை
வைத்து முடியாது பாயு
மெங்குமுகம் வைத்த கங்கைக் காலுங்
கொண்டுகுளிர் பரந்த மங்குல்வா விக்குண்
முயலெனும் வண்டுண வமுதநற வொழுக்கித்
தேவர் மங்கையர் மலர்முகம் பழித்துக் |
15
|
|
முறையாப்
பாண்டில் வெண்மையின் மலர்ந்த
மதித்தா மரையே மயங்கிய வொருவே
னிற்பாற் கேட்கு மளிமொழி யொன்றுள
மீன்பாய்ந்து மறிக்கத் திரையிட மயங்கிச்
சூவயி றுளைத்து வளைகிடந்து முரலும் |
20
|
|
புன்னையம்
பொதும்பரிற் றம்முடை நெஞ்சமு
மீணுண வுள்ளி யிருந்தவெண் குருகெனச்
சோறுநறை கான்ற கைதைய மலருங்
பலதலை யரக்கர் பேரணி போல
மருங்குகூண் டெழுந்து கருங்காய் நெருங்கி |
25
|
|
விளைகட்
சுமந்த தலைவிரி பெண்ணையு
மின்னுங் காணக் காட்சிகொண் டிருந்த
வன்னத் திரளும் பெருங்கரி யாகச்
சொல்லா லின்பமு முயிருறத் தந்து
நாளிழைத் திருக்குஞ் செயிர்கொ ளற்றத்து |
|
|
மெய்யுறத்
தணந்த பொய்யின ரின்று
நெடுமலை பெற்ற வொருமகள் காண
நான்முக விதியோ தாளந் தாக்க
வந்தநான் முகனை யுந்தி பூத்தோன் |