20
|
|
முனிவர்
செங்கரஞ் சென்னி யாக்க
வுருப்பசி முதலோர் முன்வாழ்த் தெடுப்ப
மும்முலை யொருத்தியை மணந்துல காண்ட |
25
|
|
கூடற்
கிறைவ னிருதா ளிருத்துங்
கவையா வென்றி நெஞ்சினர் நோக்கப்
பிறவியுங் குற்றமும் பிரிந்தன போலப்
பீரமு நோயு மாறின்
வாரித் துறைவற் கென்னா தும்மே. |
(உரை)
கைகோள்: களவு. தலைவிகூற்று.
துறை: இன்னலெய்தல்.
(இ-ம்.)
இதற்கு, மறைந்தவற் காண்டல் (தொல். கள. 20) என்னும் நூற்பாவின்கண் வெறியாட்
டிடத்து வெருவின் கண்ணும் எனவரும் விதிகொள்க.
1-5:
வள்ளுறை.........................வெறியில்
(இ-ள்)
வள்உறை கழித்து-வலிய உறையினை நீக்கி; துளக்குவேல் மகனும்-திரிகின்ற வேலையுடைய
மகனாகிய வேலனும்; நெல்பிடித்து அன்பும் மயில் கழுத்தும் மலை அடியும் உரைக்கும் குறியினோரும்-முறத்திலே
பரப்பிய நெல்லினை மூன்றும் இரண்டும் ஒன்றும்படக் கையால் அள்ளிப்பிடித்து உதோ எமக்கு
முருகனும் அவன் ஏறும் மயிலின் எருத்தும் அவனது கோழிக் கொடியும் தோன்றுகின்ற என்று
கூறுகின்ற குறிசொல்லுதலையுடைய கட்டுவித்தியரும் அவர் இது தெய்வத்தினாலாயது என்று கூறியதனால்;
நடுங்கு அஞர் உற்ற பழங்கண் அன்னையரும்-நடுங்குதற்குக் காரணமான துன்பத்தினால் வந்த
மெலிவினையுடைய எஞ்செவிலித்தாயருங் கூடி; அயரா வெறியில்-நிகழ்த்தாநின்ற இவ்வெறியாடலாலே
என்க.
(வி-ம்.)
வள்-வலிமை. துளக்குதல்-சுழற்றுதல். வேன்மகன்-வேலன் (பூசாரி) அன்பு-முருகன் அன்பு என்னும்
சொற்கு முருகு என்பதும் பொருளாகலின் முருகனை அன்பு என்றாள். அன்பே கடவுள் என்பது ஈண்டு
நினைக. கழுத்தையுடைய மயில் என மாறிக்கூட்டிப் பொருள் கொள்ளினுமாம். மலையடி-போர்
செய்யும் இயல்புடையன ஆதல் உணர்க. கட்டுவித்தியர் முறத்தில் நெல்லைப் பரப்பி அதனைக்
கையால் அள்ளிப் பிடித்துக்கொண்டு தெய்வமேறப்
|