வேண்டாத தந்தையாய் இருப்பான். தானுமாய் - தாய்தந்தையர்கள் போகட்டுப் போன அன்றும் ‘நான் ஜீவிக்கவேணும்; எனக்கு நன்மை உண்டாக வேணும்’ என்று அன்றோ தான் இருப்பது? இப்படித் தனக்கு நன்மை பார்க்கும் தானுமாய்.

    தந்தையானவன் தாயாகமாட்டான்: தாயானவள் தந்தையாகமாட்டாள்; இவர்கள் இருவரும் இவன்தான் ஆகமாட்டார்கள்; இவன்தான் இவர்கள் இருவரும் ஆகமாட்டான். இவர்கள் எல்லாருமாய் இறைவன் இருக்கின்றானாதலின் இறந்தது தழீஇய எச்சவும்மை கொடுத்துத் ‘தானுமாய்’ என்கிறார்; ‘தஞ்சமாகிய தந்தை, தஞ்சமாகிய தாய், தஞ்சமாகிய தான்’ என்று எல்லா இடத்திலும் தஞ்சம் என்றதனைக் கூட்டுக. ‘தாயும் தமப்பனும் வேண்டுமாகில், தஞ்சம் இன்றிக்கே ஒழிகின்றார்கள்: தான் தனக்குத் தஞ்சம் அன்றோ? ‘தஞ்சமாகிய தானும்’ என்று ஓதியது என்?’ என்னில், ‘அன்று; ¹‘இறைவனை வணங்கும் பொருட்டே விசித்திரமான இந்தச் சரீரத்தை உண்டுபண்ணினான்’ என்கிறபடியே, சர்வேசுவரன் இவனுக்குக் கை கால் முதலிய அவயவங்களைக் கொடுத்துவிட்டால், ²‘அந்நாள் நீ தந்த ஆக்கையின்வழி உழல்வேன்’ என்கிறபடியே, ³தீய வழியிற் செல்லுகின்றவன் அன்றோ? ஆகையாலே, தனக்குத்தான் தஞ்சம் அல்லன்.

    அவை அல்லனாய் - தந்தை, தாய், தான் என்னும் இவ்வளவு அன்றிக்கே ⁴‘தாயும் தந்தையும் உடன் பிறந்தவனும் இருப்பிடமும் காப்பவனும் நட்டோனும் பேறும் ஆகிய எல்லாம் நாராயணனே,’ என்றும், ‘தந்தை தாய் மகன் உடன் பிறந்தவன் மனைவி நட்டோன் இவர்கள் எல்லாரும் ஒவ்வொரு பலத்தின் பொருட்டு; கேசவன் எல்லா லாபத்தின்பொருட்டு,’ என்றும்
_____________________________________________________

1. விஷ்ணு தத்துவம்.

2. திருவாய். 3. 2 : 1.

3. ‘விஷயப் பிராவண்யம் முதலியவற்றால் தானே தனக்கு அழிவினைத்
  தேடிக்கொள்பவன் ஆகையாலே, தான் தனக்குத் தஞ்சமல்லன்;
  சிற்றின்பத்தில் ஈடுபடாதபடி இவனை நோக்குகையாலே ஈஸ்வரனே
  தஞ்சமாவன் என்று இவனை நோக்க இறைவனுக்குண்டான
  வேறுபாட்டினைக் காட்டும் பொருட்டுத் ‘தஞ்சமாகிய’ என்று அடை
  கொடுத்து ஓதினார்’ என்றபடி.

4. சுபாலோபநிடதம்