சொல்லப்படுகின்றவனை’ என்னுதல். ஆக, ¹‘ஆகமம் முதலானவைகளில் சொன்னவற்றைக்கொண்டோ பரிஹரிக்கப் பார்ப்பது? வேதங்களால் அறியப்படுகின்றவனைப் பற்றப் பாருங்கோள்,’ என்கிறாள் என்றபடி. வண் துவராபதி மன்னனை - கேட்டார் வாய்க் கேட்டுப் போகாமே கண்ணாலே கண்டு அனுபவிக்கலாம்படி வந்து அவதரித்தவனை. ²‘நீரிலே புக்கு அழுந்தினாரை முகத்திலே நீரைத் தெளித்துப் பரிஹரிக்குமாறு போலே, தேர்ப்பாகனார்க்கு மோஹித்த இவளை, வண் துவராபதி மன்னன் திருநாமத்தைச் சொல்லித் தெளியச் செய்யப் பாருங்கோள்,’ என்பாள், ‘வண் துவராபதி மன்னனை ஏத்துமின்’ என்கிறாள். ஏத்துமின் - வாய் படைத்த பிரயோஜனம் பெற ஏத்துங்கோள். ³‘சீர் பரவாது, உண்ண வாய்தான் உறுமோ ஒன்று?’ என்று அன்றோ நீங்கள் சொல்லுவது? ஏத்துதலும் தொழுது ஆடும் - நீங்கள் செய்யத்தகும் காரியத்தைச் செய்து முடித்தவர்கள் ஆகுமளவே அன்று; ⁴‘பிறகு அவன் அச்சம் இல்லாதவன் ஆகிறான்,’ என்கிறபடியே, ஏத்தின உடனேயே தெளிவையுடையவளாய்த் தொழுது ஆடுவாள். ⁵உணர்த்தி உண்டானால் செய்வது அது போலேகாணும். என்றது, ‘தரித்து ஆடுதற்குத் தக்க ஆற்றலையுடையவளும் ஆவாள்,’ என்றபடி.

(10)

398

தொழுதுஆடித் தூமணி வண்ணனுக்கு
    ஆட்செய்து நோய்தீர்ந்த
வழுவாத தொல்புகழ் வண்குரு
    கூர்ச்சட கோபன்சொல்

_________________________________________________

1. ஆகமம் - சைவாகமம்.

2. ‘வண்துவராபதி மன்னனை ஏத்துமின்’ என்கிறவளுடைய மனோபாவத்தை
  அருளிச்செய்கிறார், ‘நீரிலே புக்கு’ என்று தொடங்கி.

3. பெரிய திருவந். 52. இது, ‘வாய் படைத்த பிரயோஜனம் அவனை ஏத்துதல்’
  என்றதற்குப் பிரமாணம்.

4. தைத்திரீய உபநிடதம்.

5. ‘ ‘தொழுது’ என்பது, தெளிவையுடையளாதலைக் காட்டுமோ?’ எனின்,
  அதற்கு விடை அருளிச்செய்கிறார், ‘உணர்த்தியுண்டானால்’ என்று தொடங்கி.
  ‘அது’ என்றது, தொழுது ஆடுதலை.