“ஆன வாறுதெளி விப்ப தாக, அடல்
            ஆழியான் மருவும் ஆழியில்
        போன வானவர் புகுந்தபோது, அசுரர்
            புங்க வன்தன்உயிர் போவதே.”                  

(211)