“மற்றுஅதுஒரு மணிஈன்று மகிழக் கண்டேன்;
            மகிழ்ந்துஅதனை மனத்துஎழுந்த சினத்தால், தானே
        பெற்றதென இரங்காது நெருங்கக் கண்டேன்;
            பேரொளிமா மணிபின்னும் பிறங்கக் கண்டேன்.       

(223)