| குன்றங் குலைய வுகைத்தேறும் | | குலிசத் தடக்கைப் புத்தேளே. |
(வேறு) 9. | வெஞ்சூட்டு நெட்டுடல் விரிக்கும் படப்பாயல் | | மீமிசைத் துஞ்சுநீல | | மேகத்தி னாகத்து விடுசுடர்ப் படலைமணி | | மென்பர லுறுத்தநொந்து | | பஞ்சூட்டு சீறடி பதைத்துமதன் வெங்கதிர் | | படுமிள வெயிற்குடைந்தும் | | பைந்துழாய்க் காடுவிரி தண்ணிழ லொதுங்குமொர் | | பசுங்கொடியை யஞ்சலிப்பாம் | | மஞ்சூட் டகட்டுநெடு வான்முகடு துருவுமொரு | | மறையோதி மஞ்சலிக்க | | மறிதிரைச் சிறைவிரியு மாயிர முகக்கடவுண் | | மந்தா கினிப்பெயர்த்த |
இந்திரன் உகைத்தேறுவதனால் தமக்கு இன்னும் என்ன துன்பம் நேருமோவெனக் குன்றம் குலைந்தன.
9. (அடி 1) படப்பாயல் - ஆதிசேடனாகிய படுக்கை. நீலமேகம் - திருமால். ஆகத்து - மார்பில். சுடர்ப்படலை - ஒளியின் தொகுதி; படலை - தொகுதி (26) மணியாகிய மெல்லிய பரல்; மணி - கௌஸ்துபம்; பரல் - பருக்கைக்கல்.
(2) பஞ்சு - செம்பஞ்சுக் குழம்பு. அதன் - அந்த மணியின். (பி-ம்.) ‘கதிர்ப்படும்’. பைந்துழாய்க் காடு - திருமால் திருமார்பிலுள்ள துளவ மாலையின் மிகுதி; “தண்டுழாய்க்காடு” (3) என்றார் முன்னும். பசுங்கொடி - திருமகள்.
(3) மஞ்சு ஊட்டு அகடு நெடு வான்முகடு - மேகங்களைச் செறித்த உள்ளிடத்தையுடைய நீண்ட வானத்தின் உச்சியை துருவும் - ஆராயும். ஒருமறை யோதிம்மென்றது அன்னப் பறவையின் உருவெடுத்த பிரமதேவனை, மறிதிரை-கீழ் மேலாகின்ற கங்கையை, கங்கை ஆயிரமுக முடையதென்பது, “நிலை தளரா வாயிரமா முகத்தினோடும், பாய்ந்தொருத்தி படர்சடை மேற் படரக் கண்டும்” (தே. திருநா.), “கங்கை, துறைகொளாயிர முகமுஞ் சுழல” (கல்.) என்பவற்றாலும் உணரப்படும். பெயர்த்த - பெயரையுடைய.
|