:: TVU ::

478	சித்தர் பாடல்கள்

II. காகபுசுண்டர் உபநிடதம் - 31 காப்பு எண்சீர் விருத்தம் ஆதியெனை யீன்ற குரு பாதங் காப்பு; அத்துவிதம் பிரணவத்தி னருளே காப்பு; நீதியா மாரூட ஞானம் பெற்ற நிர்மலமாஞ் சித்தருடைப் பாதங் காப்பு; சோதியெனப் பாடிவைத்தேன் முப்பத் தொன்றிற் துரியாதீ தப்பொருளைத் துலக்க மாகத் தீதில்லாக் குணமுடைய பிள்ளை யானார் சீவேச ஐக்யமது தெரியுந் தானே.

நூல் தானென்ற குருவினுப தேசத் தாலே தனுகரண அவித்தை யெல்லாந் தவறுண்டேபோம்; வானென்ற சுவானுபவ ஞான முண்டாம்; மவுனாதி யோகத்தின் வாழ்க்கை யெய்தும்; நானென்ற பிரபஞ்ச வுற்பத் திக்கு நாதாநீ தக்யானம் நன்றா யெய்தும்; கோனென்ற கொங்கணவர் தமக்குச் சொன்ன குறிப்பான யோகமிதைக் கூர்ந்து பாரே.	1

பாருநீ பிரமநிலை யார்தான் சொல்வார்? பதமில்லை யாதெனினும் பவ்ய மில்லை சேருமிந்தப் பிரமாணந் தானு ணர்ந்து தெரிவிக்கப் படாதருளிற் சிவசொ ரூபம்; ஊருகீன்ற காலத்ர யங்க ளாலே உபாதிக்கப் பர தத்வ முற்பத் திக்கும் சாருமிந்த வுபாதான காரணத்தின் சம்பந்த மில்லாத சாட்சிதானே.	2

சாட்சிசத்தா யதீதகுணா தீத மாகிச் சட்சுமனத் தாலறியத் தகாது யாதும்