சுதந்திரப்
பள்ளு
சுதந்திரப் பயிர்
|
கண்ணிகள்
|
தண்ணீர்விட் டோவளர்த்தோம்?
சர்வேசா! இப்பயிரைக்
கண்ணீராற் காத்தோம்;
கருகத் திருவுளமோ |
1 |
எண்ணமெலாம் நெய்யாக
எம்முயிரி னுள்வளர்ந்த
வண்ண விளக்கிஃது
மடியத் திருவுளமோ? |
2 |
ஓராயிர வருட
ஓய்ந்து கிடந்தபினர்
வாராது போலவந்த
மாமணியைத் தோற்போமோ? |
3 |
தர்மமே வெல்லுமெனுஞ்
சான்றோர்சொல் பொய்யாமோ?
கர்ம விளைவுகள் யாம்
கண்டதெலாம் போதாதோ? |
4 |
மேலோர்கள் வெஞ்சிறையில்
வீழ்ந்து கிடப்பதுவும்
நூலோர்கள் செக்கடியில்
நோவதுவுங் காண்கிலையோ? |
5 |
எண்ணற்ற நல்லோர்
இதயம் புழுங்கியிரு
கண்ணற்ற சேய்போற்
கலங்குவதுங் காண்கிலையோ? |
6 |
மாதரையும் மக்களையும்
வன்கண்மை யாற்பிரிந்து
காத லிளைஞர்
கருத்தழிதல் காணாயோ? |
7 |
எந்தாய் நீதந்த
இயற்பொருளெ லாமிழந்து
நொந்தார்க்கு நீயன்றி
நோவழிப்பார் யாருளரோ?
|
8 |
இன்பச் சுதந்தரம்நின்
இன்னருளாற் பெற்றதன்றோ?
அன்பற்ற மாக்கள்
அதைப் பறித்தாற் காவாயோ?
|
9 |
\பு{[குறிப்பு]:
1919 ஆம் வருடப் பதிப்பில் இப்பாடலின் தலைப்பு ‘சுதந்திர தாகம்’ என்பதாகும்.
[பா-ம்.]: ‘மாக்க ளதை’ -- நாட்டுப் பாட்டு}
|
|
|
வானமழை யில்லையென்றால்
வாழ்வுண்டோ? எந்தை சுயா
தீனமெமக் கில்லையென்றால்
தீனரெது செய்வோமே? |
10 |
நெஞ்சகத்தே பொய்யின்றி
நேர்ந்ததெலாம் நீதருவாய்;
வஞ்சகமோ எங்கள்
மனத்தூய்மை காணாயோ?
|
11 |
பொய்க்கோ உடலும்
பொருளுயிரும் வாட்டுகிறோம்?
பொய்க்கோ தீராது
புலம்பித் துடிப்பதுமே? |
12 |
நின்பொருட்டு நின்னருளால்
நின்னுரிமை யாம் கேட்டால்
என்பொருட்டு நீதான்
இரங்கா திருப்பதுவோ? |
13 |
இன்று புதிதாய்
இரக்கின்றோமோ? முன்னோர்
அன்றுகொடு வாழ்ந்த
அருமையெலாம் ஓராயோ? |
14 |
நீயும் அறமும்
நிலைத்திருத்தல் மெய்யானால்
ஓயுமுனர் எங்களுக்கிவ்
ஓர்வரம் நீ நல்குதியே. |
15 |