| 1486 | | சந்தேகம் வேண்டாம் - அதனைத்
தரமு டியாதப்பா!
எந்த உயிரையும் - காப்பது
என் கடமையப்பா! | 42 |
| 1487 | | சாற்றும் உரைகேட்டுத் - தேவ
தத்தனும் ஓடிவந்து,
சீற்றம் எழுந்தவனாய் - நின்று
செப்பும் மொழியிதுவாம்; | 43 |
| 1488 | | "மடிய நேர்ந்தாலும் உயிர்த்து
வாழ நேர்ந்தாலும்,
படியில் வீழ்ந்திடுமேல் - பறவை
பாணம் எய்ந்தவர்க்காம். | 44 |
| 1489 | | என்கை அம்பினால் - விழுந்த
இப்ப றவையினை,
சங்கை இல்லாமல் - இங்கே
தந்திடுவாய், ஐயா! " | 45 |
| 1490 | | சொன்ன மொழிகேட்டான் - ஐயன்
துன்பம் மிகஅடைந்தான்;
அன்னப் பறவையினைக் - கன்னத்தோடு
அணைத்து வைத்துக் கொண்டான். | 46 |
| 1491 | | பாரில் உயிரையெல்லாம் - அருளால்
பாது காக்கவந்தோன்,
சீரிய நன்மொழிகள் - உள்ளம்
தெளிந்து கூறுகின்றான்; | 47 |
| 1492 | | "இல்லை இல்லையா! - பறவை
என்பறவை, ஐயா!
வல்லடி வழக்கு - நீயும்
வளர்க்க வேண்டாம், ஐயா! | 48 |
| 1493 | | தொல்லு லகமெல்லாம் - அருளால்
சொந்த மாக்கவந்தேன்;
வெல்லும் பொருள்களில் - முதலில்
வென்ற பொருளிதாம், | 49 |