பறக்கும் பருந்து, கலுழன்(கருடன்), கழுகு."உயரவுயரப் பறந்தாலும் ஊர்க்குருவி பருந்தாகுமா?" (பழமொழி). உவண் - உவணை = தேவருலகம். உவணம் - சுவணம் = கலுழன், கழுகு. ஒ.நோ: உலவு - சுலவு, உருள் - சுருள், உழல் - சுழல், உதை - சுதை (உதைக்குங் கறவை). சுவணம் - வ. ஸு பர்ண.

4. முத்தம்

  த.வி. முள்- முட்டு - முட்டை = உருண்டை. முட்டு - முத்து = உருண்டையான சிறு விதை (குருக்கு முத்து), உருண்டு திரண்ட சிறு கொட்டை (வேப்ப முத்து, ஆமணக்கு முத்து, புளிய முத்து), கிளிஞ்சிலுள் உள்ள ஒளிக்கல், அம்மைக் கொப்புளம். முத்து - முத்தம் = பருமுத்து, முத்து. ஒ.நோ: மத்து-மத்தம் (கடைகருவி). முத்தம் - வ. முக்த. த்த என்னும் தகரவிரட்டை வடமொழியில் ‘க்த’ என்று திரியும். ஒ.நோ: அரத்தம் - ரக்த.
வ.வி. முச் = கட்டவிழ்,பிரித்துவிடு, விடுவி, விடுதலை செய். முச் - முக்த = விடுதலை செய்யப்பட்டது, சிப்பியினின்று விடுவிக்கப்பட்ட முத்து.

5. விடை

  த.வி. விடைத்தல் = இளம்பருவ வலிமையினால் அல்லது செருக்கினால் விம்மி விறைத்தல். விடை = இளம்பருவ வுயிரி, இளங்கோழி(கோழிவிடை),இளஞ்சேவல்(சேவல் விடை), இளமையான ஆண் காட்டுப்பூனை(வெருக்குவிடை), இளங்காளை. விடை - விடலை = இளங்காளை, இளைஞன், மறவன், பாலைநிலத் தலைவன். விடை - வ. வ்ருஷ.

  சொற்களின் முதலெழுத்திற்குப்பின் ரகரத்தைச் சேர்ப்பது வடமொழியாளர் வழக்கம்.

  எ-டு: படி-ப்ரதி, பதிகம் - ப்ரதீக, பவளம் - ப்ரவாளம், தமிழம் - த்ர மிட, மெது - ம்ருது, மதங்கம்-ம்ருதங்கம். வடமொழி ஷகரம் தமிழில் டகரமாவது போன்று, தமிழ் டகரம் வட மொழியில் ஷகரமாகும்.

  வ.வி. வ்ருஷ் = மழை பெய். வ்ருஷ = மழைபொழிதல், மழைபோற் போரில் அம்புசொரிதல், அம்பு சொரியும்