பழங்குடிப் பேதை மூவேந்தரையும் ஏமாற்றி, அதற்குச் சான்றாக, கடன் கொண்ட தமிழ்ச்சொற்களையெல்லாம் குறிக்கோட் சொல்லியலால் ஆரியச் சொற்களென்று காட்டியிருக்கின்றனர். ஒருவர் தம் விருப்பப்படி ஒரு சொல்லின் வேர்ப் பொருளைத் திரித்துக் கூறுதல் குறிக்கோட் சொல்லியல்.

    எ-டு: (1) முகம்.
  தமிழ் விளக்கம்: முகுத்தல் = தோன்றுதல், முற்படுதல், முன்னிருத்தல். முகு - முகிழ் = அரும்பு. முகிழ்த்தல் = அரும்புதல், தோன்றுதல். முகு - முகை = அரும்பு. முகு - முக்கு - மொக்கு = அரும்பு, மொட்டு. மொக்கு - மொக்குள் = மொட்டு. முகு - முகம் = தலையின் முன்பக்கம், முன்னுறுப்பு, முன்னிடம். கழிமுகம், துறைமுகம், நூன்முகம், போர்முகம், முகதலை, முகமண்டபம், முகவுரை, முகப்பு என்னுஞ் சொற்களில் முகம் என்பது முன்னிடத்தையே குறித்தல் காண்க. முகஞ்செய்தல் = தோன்றுதல். இயற்கையான இயக்கமெல்லாம் முன்னோக்கியே நிகழ்வதால், முதலில் தோன்றுவதெல்லாம் முன்புறமே. முகம் - முகன் - முகனை - மோனை சொல்லின் முன்னெழுத்து ஒத்துவருதல். முகனை = முன்புறம்.

    முகம் - வ. முக (mukha)  .

  வடமொழி விளக்கம்: முக = மு + க (kha) . மு பொருளற்ற முன்னொட்டு (prefix) . க" (kha) என்பது கன் என்னுஞ் சொல்லின் கடைக்குறை. கன்னுதல் = தோண்டுதல். முக (mukha) = தோண்டப் பட்ட கிடங்கு, கிடங்கு போன்ற வாய், வாயையுடைய முகம்.

2. உலகம்

  த.வி. உல-உலவு (உலாவு). உலவுதல் = சுற்றுதல், வளைதல், உருளுதல். உலவு - உலகு = வட்டமாய்ச் சுற்றி வருவது அல்லது உருண்டையாயிருப்பது. உலகு - உலகம் = பெரியவுலகு, உலகு. உலகம் - வ.லோக- (இந்தி)லோக்.
வ.வி. லோக் = பார். லோக் - லோக = பார்க்கப்படுவது.

3. சுவணம்

  த.வி. உ உயரத்தைக் குறிக்குஞ் சுட்டெழுத்து. எ-டு: உகப்பு (உயர்வு), உச்சி, உத்தரம், உம்பர் (மேல்), உயர், உறி. உ - உவண் = மேலிடம். உவண் - உவணம் = உயர்ச்சி, உயரப்