எ-டு :

யகரம் ஆரியமொழிகளிலும் ஆரியத்தன்மை யடைந்த மொழிகளி லும் ஜகரமாகத் திரியும். இது தெலுங்கிலேயே தொடங் குவது கவனிக்கத் தக்கது.

எ-டு:

மராத்திச் சொற்றொடரமைதி

சொற்றொடர்ச் சொன்முறை தமிழிற்போன்றே மராட் டியிலும் அமைந்துள்ளது.

எ-டு:

மீ த்யாலா ஏக் ருப்பயா திலா ஆஹே.

நான் அவனுக்கு ஓர் உருபா கொடுத்து இருக்கிறேன்.

ஹேங் பத்ர மாஜ்யா டேப்லாலர் டேவ்.

இந்த முடங்கலை என் நிலைமேடைமேல் வை.

நிலைமேடை = மேசை.

ஆகு என்னும் வினைச்சொல், புணர்ப்புச் சொல்லாகத் (copula) தமிழிற் கருவுற்று, மலையாளத்தில் உருப்பெற்று, மராத்தியில் திரிவுற் றிருப்பது கவனிக்கத்தக்கது. இதனொடு, பெயர்ப்பயனிலை புணர்ப்புச் சொற்கொண்டே முடியும் ஆரியச் சொற்றொடரமைதி தோன்றி யிருப்பதும் கவனிக்கத்தக்கதாம்.

எ-டு:

அது மரம் (தமிழ்)

அது மரம் ஆகுன்னு (மலையாளம்)=அது மரமாயிருக் கிறது.

தேன் ஜாட் ஆஹே (மராத்தி).

It is a tree (Eng.).

பெயர்ப் பயனிலை புணர்ப்புச்சொல் லின்றி முடியும் தமிழ்ச் சொற்றொடரமைதி, தமிழின் இயல்பையும் முன்மையையும் தெளி வாய்க்காட்டும்.