| எ-டு : அவன், அங்கு, அன்று. 2. முற்பெயர்ச் சுட்டு; base of the dem. pron. referring to its antecedent. எ-டு : ஓரூரில் ஓரரசன் இருந்தான். அவனுக்கு இரு மக்கள். 3. உலகறி சுட்டு: base of the dem. pron. expressing world-wide eminence. எ-டு: "அவனன்றி ஓர் அணுவும் அசையாது" (பழமொழி). 4. பொது நிலைச்சுட்டு: base of the dem. pron. expressing generality or indefiniteness. எ-டு "அவரவர் அக்கறைக்கு அவரவர் பாடுபடுவார்" (பழமொழி). |
அ5 | a. இன்மை யன்மை மறுதலைப் பொருளில் வரும் முன் னொட்டு pref. implying negation, privation or contrariety. எ-டு : இன்மை - அவலம் = வலம் இல்லாதது (துன்பம்), துயரம். அன்மை - அகாலம் = காலம் அல்லாதது. மறுதலை - அசுரன் = சுரனுக்கு மாறானவன். |
அ6 | a. ஒரு சொற்சாரியை; a euphonic augment. எ-டு : வண்ணாரப்பேட்டை. |
அ7 | a. மெய்யெழுத்துச் சாரியை; an enunciative augment. எ-டு: "மெய்யின் இயக்கம் அகரமொடு சிவணும்" (தொல். 46) "வல்லெழுத் தென்ப கசட தபற" (தொல். 19) |
அ8 | a. ஓர் அசைச்சொல்; an expletive generally in poetry. எ-டு : "தன்வழிய காளை" (சீவக.494). |
அ9 | a ரகரத்தில் தொடங்கும் சில சமற்கிருதச் சொற்களின் முன்னொட்டு; euphonic prothesis of some sanskrit words beginning with ர. எ-டு: ரத்ந - அரதனம். |
அ10 | இரக்கம், வியப்பு, துயரம் முதலியன உணர்த்தும் ஒரு குறிப்புச் சொல்லுறுப்பு: a part of an interjection expressing pity, wonder, grief etc. "உண்ணா ணொளிநிறா னோங்கு புகழ்செய்யான் துன்னருங் கேளிர் துயர்களையான் - கொன்னே வழங்கான் பொருள்காத் திருப்பானேல் அ ஆ இழந்தானென் றெண்ணப் படும்" (நாலடி. 9) என்னுஞ் செய்யுளில் 'அ ஆ' இரக்கப் பொருளில் வந்தது. |
அ11 | a. ஒரு பலவின்பாற் பெயரீறு; a neut. pl. noun suf. எ-டு: சில பல. |