|
களங்கம் - கலங்கம்
கல்
- கள் = கருமை. கள் - களம் = கருமை. களம் - களங்கு = கருமை,
குற்றம். களங்கு - களங்கம் = கருமை, கறை, மறு, குற்றம். களங்கன்
= மறுவுள்ள மதி.
மா.
வி. அ. மூலம் ஐயுறவிற்கிடமானது (etym.doubtful) என்று.
குறித்திருப்பது கவனிக்கத்தக்கது.
களம்1-கல
(kh) - இ.வே.
கள்ளுதல்
= கூடுதல். கள் - களம் = உழவர் கூடி வேலை
செய்யுமிடம்.
களம்
- களமர் = உழவர். ஏர்க்களம், போர்க்களம் (போரடிக்கு
மிடம்) என்னும் வழக்குகளை நோக்குக. களம்-களன்-கழனி = வயல்.
களம்2
- கள (g)
கள்ளுதல்
= கலத்தல், பொருந்துதல். கள் - களம் = தலையை
உடலுடன் பொருத்தும் கழுத்து, தொண்டை.
| "பாடுகள
மகளிரும்" |
(சிலப்.
6 : 157)
|
களம்
- (களத்து) - கழுத்து.
வடவர்
கல் என்னும் செயற்கையடியை க்ரூ (விழுங்கு) என்னும்
சொல்லின் திரிபாகக் கொண்டு, கல என்பதற்கு விழுங்கும் உறுப்பு என்று
பொருட்காரணங் காட்டுவர்.
களி (ம.) - கேல்
= விளையாடு.
களித்தல்
= விளையாடுதல். களி = விளையாட்டு. களி-கீல் (பிரா.) -
கேல்.
களை - க்லம் =
களை
களைத்தல்
=அலுத்தல், அயர்தல், இளைத்தல்.
க்லம்
= ச்ரம் என்று பொருந்தாவாறு பொருத்திக் காட்டுவர்
வடமொழியாளர்.
கன்னம் - கர்ண
கல்-கன்
= துளை. கன் - கன்னம் = 1. துளையுள்ள காது. 2.
யானைச் செவி (திவா.). 3. காதையடுத்த அலகு பக்கம்.
ம.
கன்னம், க. கன்ன.
|