பக்கம் எண் :

66வடமொழி வரலாறு

அத்தம் - அத்வன்(னா)

     அற்றம் - அத்தம் = ஆளில்லாத காடு, அருநெறி.

     "ஆளி லத்த மாகிய காடே" (புறம். 23)

     அத்தவனக் காடு என்பது உலக வழக்கு.

     ஆள் வழக்கற்ற காட்டுவழி என்னும் சிறப்புப் பொருளை இழந்து,
வழி என்னும் பொதுப்பொருளையே அத்வன் என்னும் வடசொல்
உணர்த்துகின்றது (அ.வே.).

அதி - அதி (ati, adhi)

அதித்தல் = வீங்குதல், பருத்தல்,
மிகுதல்.
 
   
"மதிநுட்பம் நூலோ டுடையார்க் கதிநுட்பம்
யாவுள முன்னிற் பவை"
(குறள். 636)
   
அதி + இகம்=அதிகம். அதி + அனம்
= அதனம் = மிகுதி.
 
   

அதிகன் = 1. மிக்கோன்.
 
   
"பகைஞர்க் கெல்லா மதிகனாய்"
(பிரபோத. 26 : 110)
   
2. பரம்பொருள், இறைவன்.  
   
"அதிகன் வேணியி லார்தரு கங்கையை"
(கந்தபு. திருக்கயி. 20)
   
அதிகர் = பெரியோர்.  
   
"அதிகருக் கமுத மேந்தல்"
(சூடா. 11:99)
   
அதி + அகம் = அதிகம் - அதிகன்
= வலிமையோன்.
 
   
"உறுதுயர் தீர்த்த வதிகன்"
(திவ்.பெரியாழ். 2: 1: 9)
   
அதி - அதை. அதைத்தல் =
வீங்குதல், செருக்குதல்.
 
   
அதி என்னும் வினை பிற்காலத்தில்
வழக்கற்றது.
 

     அதி என்பது வடமொழியில் முன்னொட்டாகிய இடைச்
சொல்லேயன்றி வினைச்சொல்லன்று. அது இருவடிவிற் காட்டப் படினும்
ஒரு சொல்லே.

அதிகாரம் - அதிகார

     அதி என்னுஞ் சொல் முற்கூறியதே.

     கடுத்தல் = மிகுதல். கடு - கடி - கரி. கரித்தல் = மிகுதல். உப்புக்
     கரித்தல் என்னும் வழக்கை நோக்குக.