அத்தம் - அத்வன்(னா)
அற்றம்
- அத்தம் = ஆளில்லாத காடு, அருநெறி.
"ஆளி
லத்த மாகிய காடே" (புறம். 23)
அத்தவனக்
காடு என்பது உலக வழக்கு.
ஆள்
வழக்கற்ற காட்டுவழி என்னும் சிறப்புப் பொருளை இழந்து,
வழி என்னும் பொதுப்பொருளையே அத்வன் என்னும் வடசொல்
உணர்த்துகின்றது (அ.வே.).
அதி - அதி (ati,
adhi)
அதித்தல்
= வீங்குதல், பருத்தல்,
மிகுதல். |
|
|
|
"மதிநுட்பம்
நூலோ டுடையார்க் கதிநுட்பம்
யாவுள முன்னிற் பவை" |
(குறள்.
636)
|
|
|
அதி
+ இகம்=அதிகம். அதி + அனம்
= அதனம் = மிகுதி. |
|
|
|
அதிகன் = 1. மிக்கோன். |
|
|
|
"பகைஞர்க்
கெல்லா மதிகனாய்" |
(பிரபோத.
26 : 110)
|
|
|
2.
பரம்பொருள், இறைவன். |
|
|
|
"அதிகன்
வேணியி லார்தரு கங்கையை" |
(கந்தபு.
திருக்கயி. 20)
|
|
|
அதிகர்
= பெரியோர். |
|
|
|
"அதிகருக்
கமுத மேந்தல்" |
(சூடா.
11:99)
|
|
|
அதி
+ அகம் = அதிகம் - அதிகன்
= வலிமையோன். |
|
|
|
"உறுதுயர்
தீர்த்த வதிகன்" |
(திவ்.பெரியாழ்.
2: 1: 9)
|
|
|
அதி
- அதை. அதைத்தல் =
வீங்குதல், செருக்குதல். |
|
|
|
அதி
என்னும் வினை பிற்காலத்தில்
வழக்கற்றது. |
|
அதி
என்பது வடமொழியில் முன்னொட்டாகிய இடைச்
சொல்லேயன்றி வினைச்சொல்லன்று. அது இருவடிவிற் காட்டப் படினும்
ஒரு சொல்லே.
அதிகாரம் - அதிகார
அதி
என்னுஞ் சொல் முற்கூறியதே.
கடுத்தல்
= மிகுதல். கடு - கடி - கரி. கரித்தல் = மிகுதல். உப்புக்
கரித்தல் என்னும் வழக்கை நோக்குக.
|