உல் - இல் - இர் - இரா - இரவு. இர் - இருள் - இருட்டு.

“இருள்நிறப் பன்றி”                                             (தொல். 1568)

இர் - இரு - இரும்பு = கரிய தாது.

இரு - இறு - இறடி = கருந்தினை. இறு - இறுங்கு = காக்காய்ச் சோளம்.

குல் - கல் - கால் = கருமை.

குள் - கள் - கள்வன் = கருநண்டு.

“புள்ளிக் கள்வன்”                                                  (ஐங். 21)

கள் - களம் - (களங்கு) - களங்கம் = கருமை, நிலாவின் கறை.

கள் - காள் - காளம் = கருமை.

காள் - காளி = கரியவள் (கருப்பாய்).

காள் - காழ் = கருமை. காழ் - காழகம் = கருமை.

காழ்த்தல் = கருத்தல், கருத்து வயிரங் கொள்ளுதல், உரத்தல்.

காழ் - காய் = காயம் = கருமை, கரிய விண்.

“விண்ணென வரூஉங் காயப் பெயர்வயின்”                          (தொல். 305)

காயம் - ஆகாயம் (வ.).

கள் - கரு - கருப்பு = கருமை, பேய். கரு - கரும்பு.

கரு - கரம்பு - கரம்பை = காய்ந்த களிமண்.

கரு - கரி = கருத்தது. கரி - கரிசு - கரிசல் = கருநிலம்.

கரு - கறு - கறை = கருப்பு. கறுத்தல் = சினத்தாற் கருத்தல், சினத்தல்.

“கறைமிடற்றோன்” = கண்டங் கரிய சிவன்.

கரு - கார் = கருமை, முகில்

கார் - காரி = கரிய எருது, கரிய சனி.

கார் - காறு. காறுதல் - கருத்தல், வயிரங்கொள்ளுதல்.

கரு - கருகு - கருக்கு. கருகுதல் = வெப்பத்தால் கருத்தல்.

கரு - கருவல், கருத்தை.

கருக்கு - கருக்கல் = விடிகாலைக் கருக்கிருட்டு.

முல் - மல் - மால் = கருமை, திருமால் (கரியோன்), முகில். மால் - மழை. மால் - மாலம் = கருப்பு, பேய்.