பல பொருட்பெயர்கள், உவமையடிப்படையாக, அப் பொருள்களின் பண்பு குறித்துப் பெயரெச்சமாக வழங்கி வருகின்றன.

எ-டு:

சிறுமை - அரிசிப்பல், குருவித்தலை, கிளிவாதில், நரிக் கெளிறு, எரியாமணக்கு.

நுண்சிறுமை - ஊசிமிளகாய், ஊசிவெடி.

கூர்மை - ஊசிக்காது.

பருமை - ஆனைநெருஞ்சில், கடாநாரத்தை.

இடைமை (சிறுபருமை) - குதிரைவெடி.

நெடுமை - ஒட்டகச் சிவிங்கி.

நீண்மை - பாம்புக்கெண்டை, நாகப்பூச்சி.

தாழ்வு - நாய்க்கடுகு, நாய்வேம்பு.

இழிவு - கழுதைப் பொன்வண்டு, கழுதைக்கூத்து.

தீமை - பேய்க்கரும்பு, பேய்வெள்ளரி.

வன்மை - கல்விருசு, கல்வாழை.

கருமை - காக்கைப்பிசின், காக்கைப்பொன்.

நீன்மை - மயில்துத்தம்.

மஞ்சண்மை - தங்கமேனி, பொன்வண்டு.

இனி, சில முதற்சினைப் பெயர்கள், உவமையாகு பெயராக வும், ஈறு பெற்றும் பெறாதுவரும் ஒப்புமைப் பெயராகவும், வழங்கி வருகின்றன.

எ-டு:

உவமையாகு பெயர்: ஆட்டுக்கொம்பு (அவரை), காக்கைக்கால் (கொண்டி), கிளிமூக்கு (மாங்காய்), குருவித்தலை (மதிலுறுப்பு).

ஒப்புமைப் பெயர்:

(1). ஈறுபெற்றன - காடைக்கண்ணி, குதிரைவாலி.

(2). ஈறுபெறாதன - ஆனைக்கால், மாட்டுப்பல்.