சொல்
|
அருஞ்சொற்பொருள் |
உடைய பிள்ளையார் | திருஞானசம்பந்தமூர்த்தி நாயனார் . |
உடையவர் | ஆன்மாக்களை அடிமையாக உடையவர் ; சுவாமி ; ஆன்மார்த்தலிங்கம் ; செல்வர் ; இராமானுசர் . |
உடையவரசு | திருநாவுக்கரச நாயனார் . |
உடையவன் | உரியவன் ; பொருளையுடையவன் ; கடவுள் ; செல்வன் ; தலைவன் . |
உடையார் | செல்வர் ; சுவாமி ; சில வகுப்பார்களின் பட்டப் பெயர் இலங்கையில் ஒரு கிராம அலுவலர் . |
உடையார்சாலை | கோயிலில் உள்ள அன்னசாலை . |
உடையாள் | உமாதேவி ; உடைமையாகக் கொண்டவள் . |
உடையாளி | கடவுள் |
உடையான் | உடையவன் ; உரிமைக்காரன் ; அரசன் ; தலைவன் ; கடவுள் . |
உடைவாரம் | மொத்த விளைவு , முழு விளைவு . |
உடனிகழ்ச்சி | ஒருங்கு நடைபெறுதல் . |
உடனிகழ்தல் | ஒருங்கு நடைபெறுதல் . |
உடனிகழ்வான் | துணைவன் . |
உடனிகழ்வு | காண்க : உடனிகழ்ச்சி . |
உடனிலை | கூடி நிற்கை , கூடியிருத்தல் ; உடனிருந்த இருவரைப் பாடும் ஒரு புறத்துறை ; தம்முள் இயைந்து நிற்றல் ; வேற்றுநிலை இல்லாதது . |
உடனிலைச் சிலேடை | ஒரு பாட்டு நேரே வரும் பொருளையன்றி வேறு ஒரு பொருளும் கொண்டு நிற்கும் அணி . |
உடனிலைச் சொல் | காண்க : ஒப்புமைக் கூட்டம் . |
உடனிலைமெய்ம்மயக்கம் | ர ,ழ என்பவை ஒழிந்த பதினாறு மெய்களுள் ஒவ்வொன்றும் தன்னுடன் தான் நின்று மயங்குகை . |
உடனுக்குடன் | அப்போதைக்கப்போது . |
உடனுறை | கூடி வாழ்தல் ; ஒரு நிலத்தில் உடனுறைகின்ற கருப்பொருளால் பிறிதுபொருள் பயப்ப மறைத்துக்கூறும் இறைச்சிப்பொருள் . |
உடனுறைவு | ஒன்றாக வாழ்தல் ; புணர்ச்சி . |
உடனே | தாமதமின்றி ; ஒருசேர ; முழுக்க . |
உடனொத்தவன் | சமானமானவன் . |
உடு | விண்மீன் ; அகழி ; அம்பு ; அம்புத்தலை ; அம்பினிறகு ; ஓடக்கோல் ; சீக்கிரிமரம் ; ஆடு . |
உடுக்கு | ஒருவகைச் சிறு பறை ; இடைசுருங்கு பறை . |
உடுக்கை | இடைசுருங்கு பறை ; சீலை ; உடுத்தல் . |
உடுக்கோன் | விண்மீன்களுக்கு அரசனான சந்திரன் . |
உடுகாட்டி | காண்க : பொன்னாங்காணி . |
உடுண்டுகம் | வாகைமரம் . |
உடுத்தாடை | சிற்றாடை . |
உடுத்துதல் | ஆடையணிவித்தல் . |
உடுப்பு | ஆடை ; அங்கி முதலியன . |
உடுப்பை | காண்க : உசிலை . |
உடுபதம் | வானம் , ஆகாயம் . |
உடுபதி | காண்க : உடுக்கோன் ; மரமஞ்சள் . |
உடுபம் | தெப்பம் . |
உடுபன் | காண்க : உடுக்கோன் . |
உடுபாதகம் | பனைமரம் . |
உடும்பு | பல்லிவகையைச் சேர்ந்த ஊரும் ஓர் உயிரினம் பிளவுபட்ட நாக்குள்ள ஓர் உயிரினம் . |
உடும்பு நாக்கன் | பொய்யன் , மாறுபடப் பேசுபவன் ; வஞ்சகன் . |
உடுமடி | ஆடை . |
உடுமாற்று | உடைமாற்றுகை ; நடைபாவாடை . |
உடுமானம் | உடை ; நிலைமைக்குத் தகுந்த உடை . |
உடுவம் | அம்பின் ஈர்க்கு . |
உடுவேந்தன் | காண்க : உடுக்கோன் . |
உடுவை | அகழி ; நீர்நிலை . |
உடை | ஆடை ; செல்வம் ; உடைமை ; குடைவேல மரம் : சூரியன் மனைவி . |
உடை | (வி) ஒடி , தகர் , உடை என்னும் ஏவல் . |
உடைக்கல் | காவிக்கல் . |
உடைகுளம் | இருபதாம் நட்சத்திரமாகிய பூராட நாள் ; மூளி ஏரி . |
உடைகொல் | உடைமரம் : வேலமரம் . |
உடைஞாண் | உடைமேல் தரிக்கும் கயிறு . |
உடைநாண் | உடைமேல் தரிக்கும் கயிறு . |
உடைத்தல் | தகர்த்தல் : அழித்தல் : வருத்துதல் : தோற்கச் செய்தல் : வெளிப்படுத்துதல் ; குட்டுதல் : பிளத்தல் : கரை உடைத்தல் : புண் கட்டியுடைதல் ; முறுக்கவிழத்தல் . |
உடைதல் | தகர்தல் : உலைதல் : கெடுதல் : மலர்தல் : பிளத்தல் : முறுக்கவிழ்தல் : எளிமைப்படுதல் : புண்கட்டியுடைதல் : ஆறு முதலியன கரையுடைதல் : அவிழ்தல் ; தோற்றோடுதல் ; வெளிப்படுதல் . |
உடைப்படை | நிலைப்படை . |
உடைப்பு | உடைகை , உடைந்துவிடுதல் ; உடைந்த அறுவாய் , பிளப்பு . |
உடைப்பெடுத்தல் | வெள்ளத்தாற் கரையழிதல் . |
உடைப்பொருள் | உடைமைப் பொருள் , ஒருவருக்கு உடைத்தாகிய பொருள் . |
உடைமணி | குழந்தைகளின் அரையணி ; மேகலை . |
உடைமை | உடையனாகும் தன்மை ; உடைமைப் பொருள் ; செல்வம் ; அணிகலன் ; உரிமை ; உரியவை . |
உடைய | ஆறாம் வேற்றுமைச் சொல்லுருபு . |
உடையநம்பி | சுந்தரமூர்த்தி நாயனார் . |
உடன்பிறந்தாள் | கூடப்பிறந்தவள் . |
உடன்பிறப்பு | கூடப்பிறக்கை , ஒரு வயிற்றில் பிறத்தல் சகோதரத்துவம் . |
உடன்புணர்ப்பு | சமவாயம் , சம்பந்தம் , கூட்டம் . |
உடன்போக்கு | கூடப்போதல் ; களவில் தலைவி தன் பெற்றோர் அறியாமல் தலைவனுடன் செல்லுதல் . |
உடன்மாணாக்கன் | ஓர் ஆசிரியரிடம் ஒருவனோடு சேர்ந்து கற்பவன் . |
உடன்வந்தி | கூடவே வருவது . |
உடன்வயிற்றோர் | ஒரு தாய் வயிற்றில் பிறந்தவர் , உடன்பிறந்தவர் . |
உடன்வயிறு | ஒரு தாய் வயிற்றில் பிறந்தவர் , உடன்பிறந்தவர் . |
உடன்றல் | சினத்தல் ; போர் . |
உடனடி | உடனே . |
உடனாதல் | கூடிநிற்றல் . |
உடனாளி | கூட்டாளி ; சொத்துள்ளவன் . |
![]() |
![]() |
![]() |