சொல்
|
அருஞ்சொற்பொருள் |
உதானன் | தசவாயுவுள் ஒன்று , நாபியில் நிற்கும் வாயு . |
உதி | காண்க : ஒதி ; வித்தை ; உலைத்துருத்தி . |
உதி | (வி) பிற , உதித்தலைச் செய் ; உதயமாகு ; அவதரி ; காலந்தொடங்கு . |
உதிட்டிரன் | போர்த்திறமுள்ளவன் ; தருமபுத்திரன் . |
உதித்தல் | உதயமாதல் , தோன்றுதல் , பிறத்தல் , பருத்தல் . |
உதிதன் | தோன்றினவன் ; பாண்டிய மன்னன் . |
உதிப்பு | தோற்றம் ; பிறப்பு ; அறிவு . |
உதியன் | சேரன் ; பாண்டியன் . |
உதிர் | கோரைக்கிழங்கு ; துகள் . |
உதிர்த்தல் | உதிரச் செய்தல் ; வீழ்த்துதல் ; பொடியாக்கல் ; உதறுதல் . |
உதிர்தல் | கீழ்விழுதல் ; சிந்துதல் ; சொரிதல் ; பிதிர்தல் ; அழிதல் ; சாதல் ; குலைதல் . |
உதிரக்கட்டு | இரத்தத்தை நிறுத்துகை ; பூப்புப்படாமை . |
உதிரக்கல் | மாணிக்கவகை . |
உதிரக்குடோரி | கருடன்கிழங்கு . |
உதிரங்களைதல் | இரத்தம் வடிதல் ; இரத்தம் நீக்குதல் . |
உதிரசூலை | கருப்ப நோய்வகை . |
உதிரபந்தம் | மாதுளை . |
உதிரம் | இரத்தம் . |
உதிரமண்டலி | நச்சுயிரிவகை . |
உதயராசி | குழந்தை பிறக்கும்போது உதயமாயுள்ள ராசி . |
உதயலக்கினம் | குழந்தை பிறக்கும்போது உதயமாயுள்ள ராசி . |
உதயன் | சூரியன் . |
உதயனம் | உதித்தல் ; தோன்றல் . |
உதயாத்தமனம் | சூரியன் முதலியவற்றின் தோற்றமும் மறைவும் ; காலை மாலைகள் . |
உதயாதிபன் | சூரியன் ; உதயராசியை ஆளும் கோள் . |
உதரக்கொதி | மிகு பசி ; வயிற்றுத் துடிப்பு . |
உதரகம் | சோறு . |
உதரகோமதம் | பாலடைப் பூண்டு . |
உதரத்துடிப்பு | மிகு பசி . |
உதரப் பிரிவினர் | ஒருகுடிப் பிறந்தார் . |
உதரபந்தம் | அரைப்பட்டிகை ; ஒட்டியாணம் . |
உதரபந்தனம் | அரைப்பட்டிகை ; ஒட்டியாணம் . |
உதரம் | வயிறு ; கருப்பம் ; கீழ்வயிறு . |
உதரவணி | கண்டங்கத்தரிச் செடி . |
உதராக்கினி | பசித் தீ , பசி . |
உதவகன் | காண்க : உதகவன் . |
உதவடுத்தல் | உதவிசெய்தல் . |
உதவரக்கெட்டது | மிகவும் இழந்தது ; முற்றும் கெட்டது . |
உதவரங்கெட்டது | மிகவும் இழந்தது ; முற்றும் கெட்டது . |
உதவல் | காரியத்திற்கு ஆதல் ; உதவி செய்தல் , ஈதல் |
உதவாக்கட்டை | பயனற்றவன் . |
உதவாக்கடை | பயனற்றவன் . |
உதவாக்கரை | பயனற்றவன் . |
உதவாப்பட்சம் | தவறினால் . |
உதவி | துணை ; கொடை . |
உதவு | கூரைவேயுங் கழி . |
உதவுதல் | கொடுத்தல் ; துணைசெய்தல் ; தடுத்து நிற்றல் ; சொல்லுதல் ; கூடியதாதல் ; பயன்படுதல் . |
உதள் | ஆட்டுக்கடா ; ஆடு ; வெள்ளாட்டுக்கடா ; மேடராசி . |
உதளிப்பனை | காண்க : கூந்தற்பனை . |
உதளை | காட்டலரிவகை ; ஆற்றரளிச் செடி . |
உதறிமுறிப்பான் | விஷ்ணுகரந்தைச் செடி . |
உதறுகாலி | உதைநாற் பசு ; காலையிழுத்து நடப்பவள் . |
உதறுதல் | சிதற வீசுதல் ; விதிர்த்தல் ; நடுங்குதல் ; விலக்குதல் ; இடங்கொடாமல் தள்ளுதல் . |
உதறுவலி | நடுக்குவாதம் . |
உதறுவாதம் | நடுக்குவாதம் . |
உதனம் | சிறிது . |
உதாகரணம் | எடுத்துக்காட்டு , உதாரணம் . |
உதாகரிகன் | எடுத்துக்காட்டாக உள்ளவன் . |
உதாகரித்தல் | உதாரணங்காட்டி விளக்கல் . |
உதாசனன் | அக்கினி ; அக்கினிதேவன் ; கண் குத்திப் பாம்பு ; இகழ்பவன் ; நிந்திப்பவன் . |
உதாசனி | கொடியவள் . |
உதாசனித்தல் | இகழ்தல் ; நிந்தித்தல் . |
உதாசினம் | பொருட்படுத்தாமை ; நிந்தை ; விருப்பு வெறுப்பில்லா நடுநிலை ; இகழ்வு . |
உதாசீனம் | பொருட்படுத்தாமை ; நிந்தை ; விருப்பு வெறுப்பில்லா நடுநிலை ; இகழ்வு . |
உதாசீனன் | விருப்பு வெறுப்பின்றிப் பொதுமையாயிருப்பவன் ; இல்லறக் கடனை முடித்து உவர்ப்புப் பிறந்த நிலையுடையான் . |
உதாத்தம் | செல்வவுயர்ச்சியையோ மனப்பெருமையையோ உயர்த்திக் கூறும் ஓர் அணி ; எடுத்தலோசை ; பெருமை ; உதவிக்கொடை . |
உதாத்தன் | சிறந்தவன் ; வள்ளல் . |
உதாரகுணம் | வள்ளன்மை ; பெருங்கொடைத்தன்மை . |
உதாரணம் | எடுத்துக்காட்டு , மேற்கோள் ; எதிர்நியாயம் ; துணைக் காரணம் . |
உதாரத்துவம் | கொடுக்குங் குணம் ; பெருங்கொடைத்தன்மை . |
உதாரதை | உதாரத் தன்மை ; பெருங்கொடை , காண்க : உதாத்தம் . |
உதாரம் | தருமம் , ஈகை , கொடை ; மேம்பாடு , பெருமை ; குறிப்பினால் ஒரு பொருள் சிறப்புப் படத் தோன்றுவதாகிய குணம் ; தாராளம் ; மேட்டிமை . |
உதாரன் | கொடையாளி ; பேச்சுத்திறமை உள்ளவன் . |
உதாரி | கொடையாளி ; பேச்சுத்திறமை உள்ளவன் . |
உதாவணி | கண்டங்கத்தரிச்செடி . |
![]() |
![]() |
![]() |