ஊமத்தை முதல் - ஊர்மணியம் வரை
சொல்
அருஞ்சொற்பொருள்
ஊர்ப்புகைச்சல் ஊரில் கெட்ட நிமித்தமாகத் தோன்றும் புகை நிறம் ; ஊர் வதந்தி .
ஊர்ப்புரட்டு பெரும்பொய் .
ஊர்ப்புரளி ஊர்க்குழப்பம் ; ஊர்ப்புரட்டு , பெரும்பொய் .
ஊர்ப்புல் கோரைவகை .
ஊர்ப்புலம் ஆமணக்கு .
ஊர்ப்புள் காண்க : ஊர்க்குருவி .
ஊர்ப்பொருத்தம் ஊர்ப்பெயரின் முதலெழுத்துக்கும் குறிகேட்போன் பெயரின் முதலெழுத்துக்கும் அமையும் பொருத்தம் .
ஊர்மச்சி காண்க : ஊமைச்சி .
ஊர்மணியம் ஊர் மேற்பார்வை ; ஊரை மேற்பார்ப்பவன் .
ஊமைத்தேங்காய் நீராடாத தேங்காய் , உள்ளே ஒன்றுமில்லாத தேங்காய் .
ஊமைமணி நாக்கில்லாத மணி .
ஊமையடி அரத்தக் காயமுண்டாக்காத அடி .
ஊமையன் பேச இயலாதவன் , மூங்கையன் .
ஊமையெழுத்து ஒலியற்ற எழுத்து , மெய்யெழுத்து ; 'ஓம்' என்னும் பிரணவம் .
ஊமை விளையாட்டு குழந்தைபோலச் சைகை செய்து விளையாடுகை .
ஊமைவீக்கம் காண்க : ஊமைக்காயம் .
ஊமைவெயில் மேகமூட்டகாலத்தில் உறைக்கும் வெயில் .
ஊய்தல் பதனழிதல் , ஊசுதல் .
ஊர் கிராமம் , மக்கள் சேர்ந்து வாழும் இடம் ; இடம் ; ஊரிலுள்ளோர் ; சந்திரசூரியரைச் சூழ்ந்த பரிவேடம் .
ஊர் (வி) தவழ் ; பரவு ; தினவுறு ; ஏறு ; செலுத்து .
ஊர்க்கலாபம் மக்களுக்குள் உண்டாகும் கலகம் .
ஊர்க்கற்செம்மை புடமிட்ட நிலை .
ஊர்க்காரியம் ஊர்ப் பொதுச்செயல் .
ஊர்க்காறுபாறு ஊர்க்காரியம் ; ஊர் விசாரணை , ஊர் விசாரிப்பு ; அயலாருடைய காரிய விசாரிப்பு .
ஊர்க்குருவி காண்க : அடைக்கலக்(ங்) குருவி .
ஊர்க்கொள்ளை ஊரில் நடக்கும் கொள்ளை ; அதிகாரிகளின் கொடுமை ; ஊரில் பரவும் கொள்ளைநோய் .
ஊர்காவல் தலையாரி .
ஊர்கூடுதல் ஊரவர் திரளுதல் .
ஊர்கொலை பகைமேற் செல்வோர் நிரை கொள்ளுமுன் நிரைகாக்கும் காவலரைக் கொல்லும் புறத்துறை .
ஊர்கொள்ளுதல் பரந்து ஒளிர்தல் , பரிவேடித்தல் .
ஊர்கோலம் காண்க : ஊர்வலம் .
ஊர்கோள் பரிவேடம் , சந்திர சூரியரைச் சூழ்ந்த ஒளிவட்டம் .
ஊர்ச்சம் ஊக்கம் ; மூச்சு ; வல்லமை ; கார்த்திகை மாதம் .
ஊர்ச்சிதம் உறுதி ; நிலைபேறு , நிலைப்படுதல் ; ஐயத்திற்கிடமில்லாத முடிவு .
ஊர்ச்சுற்று நகச்சுற்று ; ஊருக்குப் புறம்பான வெளியிடம் ; ஊரின் சுற்றுப்புறம் .
ஊர்சுற்றி ஊரைச் சுற்றித் திரியும் இயல்புடையது , கழுதை ; பல ஊர்களுக்கும் சென்று வருபவன் .
ஊர்ணநாபி சிலந்திப்பூச்சி .
ஊர்ணம் ஆடு முதலியவற்றின் மயிர் ; நூலிழை ; புருவநடுவிலுள்ள சுழி .
ஊர்த்தம் காண்க : ஊர்த்துவம் .
ஊர்த்தலைமை நாட்டாண்மை .
ஊர்த்துவகதி மேனோக்கிச் செல்லுகை .
ஊர்த்துவ கலிகை கூத்தின் உறுப்புச் செய்கைகளுள் ஒன்று .
ஊர்த்துவ காமினி மேல்நோக்கிச் செல்லும் குதிரை .
ஊர்த்துவ சுவாசம் மேல்மூச்சு .
ஊர்த்துவ தாண்டவம் ஒரு காலை மேலே தூக்கியாடும் நடனம் .
ஊர்த்துவம் மேல் ; மேல்நோக்கம் ; மேற்புறம் ; சைவபேதம் பதினாறனுள் ஒன்று .
ஊரத்துவலோகம் மேலுலகம் .
ஊர்த்துவாங்கம் அரைக்கு மேற்பட்ட உறுப்பு .
ஊர்தருதல் ஊர்தல் ; வீசுதல் ; மிகுதல் .
ஊர்தல் நகருதல் ; பரவுதல் ; தினவுறுதல் ; நெருங்குதல் ; வடிதல் ; ஏறிச் செல்லுதல் ; கழலுதல் ; ஏறுதல் .
ஊர்தி ஏறிச் செலுத்தப்படுவது , வாகனம் ; எருது , குதிரை , சிவிகை , வண்டி முதலிய வாகனங்கள் ; விமானம் ; ஆரூடம் .
ஊர்நத்தம் ஊரில் வீடுகள் கட்டுவதற்காக விடப்பட்டுள்ள இடம் ; குடியிருப்பு ; ஊர் .
ஊர்நேரிசை பாட்டுடைத் தலைவனது ஊரைச் சிறப்பித்து நேரிசை வெண்பாவினால் பாடப்படும் சிற்றிலக்கியவகை .
ஊர்ப்பட்டது மிகுந்தது .
ஊர்ப்பன்றி நாட்டுப்பன்றி .
ஊர்ப்பாக்கு திருமண அழைப்புக்காக வைக்கும் தாம்பூலம் .
ஊர்ப்பாடு பிறருடைய வேலை .
ஊமத்தை செடிவகையில் ஒன்று ; வெள்ளூமத்தை ; கருவூமத்தை ; உன்மத்தம் .
ஊமல் கிழங்கு கழிந்த பனங்கொட்டை ; பனங்கொட்டையின் புறவோடு .
ஊமற்கச்சி உலர்ந்த பனங்கொட்டையின் பாதி .
ஊமற்கரி பனங்கொட்டைக் கரி .
ஊமன் ஊமையன் ; பேசத் தெரியாதவன் ; கூகை , கோட்டான் .
ஊமாண்டி பூச்சாண்டி ; பிள்ளைகள் விளையாட்டுள் ஒன்று ; ஊமை ; பிச்சையெடுக்கும் ஊமை எனப் பொருள்படும் ஒரு வசவுச்சொல் .
ஊமாண்டிகாட்டுதல் பிள்ளைகளை அச்சுறுத்துதல் .
ஊமிள் சிறுபூனை .
ஊமை மூங்கைத்தன்மை , பேச இயலாமை ; ஒலிக்குறைவு ; ஒலியின்மை ; ஒரு வாத்தியம் ; கீரி ; உறுப்புக்குறை எட்டனுள் ஒன்று .
ஊமைக்கட்டி முகங்கொள்ளாத சிலந்திக்கட்டி ; பொன்னுக்குவீங்கி .
ஊமைக்காய் உள்ளீடில்லாத காய் , பருப்பற்ற காய் .
ஊமைக்காயம் முரட்டடியால் வெளியில் காயம் தெரியாது உண்டாகும் உள்வீக்கம் .
ஊமைக்கிளாத்தி கடல்மீன்வகை .
ஊமைக்கூறன் ஊமையின் பேச்சு .
ஊமைக்கோட்டான் கோட்டான் ; பேசத்தெரியாமல் விழிப்பவர் .
ஊமைக்கோட்டான்வெயில் காண்க : ஊமைவெயில் .
ஊமைச்சி காண்க : ஊமச்சி ; கடல்மீன்வகை .
ஊமைத்தசும்பு வாயில்லாத குடம் .